34 इतस्के येसु ओरिन इतोग़, “इद कालमतोर लोकुर मुतेस्क ततह्तोर, ओसो मुजोह्क वने दास्ताङ.
अहे बोग़ माने-मन्कना नडुम पुटटोना अडम वळ्ह्किह्तोग़, ओन इंका देवुळि मापि कीया पग़यग़ा. मति देवुळता पवित्र जीवाताङ कबस्किन बोग़ उस्किह्तोग़, ओन देवुळ मापि केवो आयग़ा. इद कालमते आयि, वायना कालमते आयि, बेस्केन मापि केवो आयग़ा.
“पया ओग़ मुळ्हे मेटि, पका सत्रलते कबळ कीतदिन माल्काल ऊळिसि, ओन ‘पका उसर मह्निन रा!’ इन्जि इतोग़. इद्रमलेह्का देवुळतुन पुतोर लोकुरिह्काय एक्वा, देवुळतुन पुनवोर लोकुर, ओर्विह्क-ओर्वोग़ ईयना-एतनदिना लोप्पा, पका सत्रल मन्ह्तोर.
नोहा मुय्तोग़ ओडातगा नेङनाह्जोम, लोकुर तिनदना-उनडना कींदुर, मुतेस्क तन्दुर, मुजोह्क अन्दुङ. पया बेरा उड्रा वासि, ओर कतमतोरिन बूळे कीता.
मति इंजेक ओर ओसोवन जीवा अरतस्के, एळवुरग्डाहि अद आंचाळि बोना मुते आयग़ा? बाराह्क इतेके ओर एळवुर आसि, ताना संगे जोळेम आस मतोर,” इतोर. (हामुरताहि जीवा अरयनदिन बय्तळ लोकुरे नमिह्तोर इन्जि तोहतलाह, वेर इह ताल्ह्कतोर.)
मुजो ओसो मुतेना पोल्लोता लोप्पा देवुळता सास्त्रम इद्रम वेहतह्ता: अदिनेनाह्कु मुतेन ततस्के, कोय्तोग़ तनाङ तलोग़-तपेना अदिकरते मनवा, वेर आळ इर्वुर जोळेम आसि, उंदिय आस मनदनुर, इनजोर वेहतह्ता.
देवुळि सबे रीतिनाङ सिंड्रि-साट्याल कबस्क केवालोरिन नेयम कीयग़ा. अदिनेनाह्क मुते-मुजो देवुळता मुनेह किरिया कीतपु, ऐंगेन सेतेमते मनदना गावले.