51 पया येसु तपेरा संगे तमा नासरेत नाग़ अतोग़. पेकाल ओरा पोल्लो केंजसोर ताकिंदोग़. ओना तलोग़ इव सबे पोल्लोन तना पोटातगा तासिस, आलिह कीसोर मता.
जमा आता मुडा संगे येसु वळ्ह्कसोर मनेके, ओना तलोग़ि, ओनाङ तमोर वासि, ओना संगे वळ्ह्कना मन्ह्ता इन्जि, लोता पलते निच मतोर.
अस्के येसु इतोग़, “अहे आयि, बाराह्क इतेके देवुळ माकु बह कीयलाह ताना विचर मन्ह्ता, अद मारतेक माक बेसु.” अदिह्कु योहन “इंगो तेला!” इन्जि अहे कीतोग़.
अद्रमे योहनि देवुळता पेदिरते एग़ मीहचोर मनेके, उंद दिया येसु गालिल पटटा नासरेत नाटेनाहि वासि, योर्दन बेरेटगा योहनना कयदे, देवुळता पेदिरते एग़ मीतोग़.
पया बोरो ओनु, “नासरेत नाटेनोग़ येसु दायलाह आतोग़ रा,” इनजोर वेहतोर.
पया देवतुल्क वेहतपु, ओर केंजतव, ऊळतव पोल्लोनेनाह्क, देवुळतुन जोहर कीसोर, मान ईसोरे, तमाङ गोरेनके मल्स अतोर. मति मरियाल मात्रम इव सबे आतव पोल्लोन तना पोटातगान तासिस, इविना बाताल अर्तम मनदग़ा इनजोर आलिह कींदु.
अद्रमे पया मरियाल ओसो योसेप, देवुळताङ अडोना सास्त्रमते वेहतपु सबे उतुर्क मारिह कीतोर. कीसि गालिल पटटे मतद तमा नासरेत नाग़ मल्स अतोर.
अद्रमे पया येसु तना नासरेत नाग़ अतोग़. अन्जि वारमता पोल्वादियाते तना अल्वट मतपु, अग्डा पार्तनाता लोन अतोग़. अन्जि देवुळता सास्त्रम अर्वलाह नितोग़.
अचोटेने येसु इतोग़, “‘मत एवानिन! नीके सव्रे कीस तोहा’ इनजोर लोकुर इन्ह्तोर. अद पोल्लोतुन मीट नाक इनदकिर निटमे. इतेके ‘कापेर्नाटे निमा कीतव बामिह कीयनाङ कबस्किन माट केंजतोम. अविस्किन इगा नीवाय नाटे वने कीस तोहा,’ इनजोर इनदकिर.
मीट किर्स्तुन मान ईयनाह्कु, मीवा मुडोर सबेटोरिर ओर्विह्क-ओर्वोग़ वरेम आस मन्ह्टु.
इद्रमे मनदना इन्जि, देवुळि मीकु केयता. येसु किर्स्तु इंका मयेनाह्कु तिपल अर्सि, माकु उंदि अग़ तोहतोग़. ओना कोजता पेग़्के कोज वाटिस, मीट ओना लेह्का दीरा पोसि ताकना इन्जि.