49 इतस्के ओग़ पेकाल ओरिन, “मीट नाक इके-अके ऊळसोर पर्ह्कनायो मता, बह नावा बाबाना लोतगा नना मनदना इनजोर मीट पुनविरा?” इतोग़.
येसु पया मंदिरलोप्पा ओळियतोग़, अह कीसि अगा वमवालोर-असवालोर कतमतोरिन पलत पूंडटोग़. ओसो कोताङ बद्ले केवालोराङ बलानु, ओसो मोकतुह्क अरयनव परेवाङ वमवालोराङ कुतुस्किन, कप मुळ्हतोग़.(सर्करताङ कोताङ मंदिरतगा वाटलाह ताकोङ आंदुङ, अदिह्कु अव कोताङ बद्ले कीसि यहुदिराङ कोताङ एवालोर अगा उदिस मंदुर.)
ओना तलोग़-तपे वने ओन ऊळिस पका बामतोर. पया ओना तलोग़ इता, “माक इद्रम बाराह्क तिपल कीतिन बाबा? मिय्माल, नना, पका आलिह कीसोर, नीक बेचोन पर्ह्कतोम, एर्काये!”
मति येसु ओरिन इतोग़, “बोग़ नाक लोहतोग़, ओना विचर मतप कीयना, ओसो ओना कबळतुन पूरा मारिह कीयना, इदे नावा तिंड आंदु.
अस्के येसु ओरिन इतोग़, “नावा बाबाल नेंड एवनाहि कबळ कीसोरेन मन्ह्तोग़, (पोल्वादियाते वने कीस्तोग़े). अद्रमे नना वने कबळ कीय्ह्नन,” इनजोर इतोग़.
“मति योहनना साक्सितुह्काय नयगा ओसो बेह्रा साक्सि मन्ह्ता. बेव कबस्किन मारिह कीयलाह, नावा बाबाल नाक लोहतोग़, बेव कबस्किन नना कीय्ह्नन, नाक बाबाल लोहतोग़ इनजोरे, अवे कबस्क मीक तोहतह्ताङ.
बाराह्क इतेके नना नावा विचरते कीयलाह आयो, मति नाक लोहतोना विचर मतप कीयलाह, देवुळदीपताहि रेगतन.
बोग़ नाक लोहतोग़, ओग़ नाक तोळ मन्ह्तोग़. बेव कबस्क ओन्कु गिर्दा वास्ताङ, अवे कबस्क नना अमेसा कीसोर मह्नन, अदिह्के ओग़ नाक वग़ोने विळ्सिस एवोग़,” इनजोर इतोग़.
नावा बाबाल बेव कबस्क कीयलाह नाक लोहतोग़, अविन नाकु वेह्च मनेकेने, इतेके इद बूमते मनेकेने, कीया पोयह्ता. बह इतेके उचुके दियाना पया ईकळ वायनद मन्ह्ता, अस्के बोन्के कबळ कीया वावो आयग़ा.