8 पया जकय निचि येसुसामिन इद्रम इतोग़, “गूरु! इंजेके नावा मालसोमतग्डाहि वळ्गा तूस लेवोरिह्क ईय्ह्नन. ओसो नना बोनग्डाह आयि नाळेह कीस ततद मतेके, ओन्क नालुङ पटिङ मल्हच ईय्ह्नन,” इतोग़.
अदिनेनाह्क मीट लेवोरिह्क जीवा कीसि, दर्मम ईम्ह्टु. अस्के मियेनाह्क सबे पोलनुङ.
मीवा पूरा मालसोमतुन वमिसि, लेवोरिह्क ईसीम्ह्टु. ओसो बेस्केन पाळ्ना आयवद बट्वातुन दोर्किह कीम्ह्टु. अह कीतेके, बेस्केन मारवद मालसोम, देवुळदीपतगा जमा कीकिर. अगा कलेर एवया पग़वोर, ओसो एल्म वने बूळे कीया पग़वो.
नना मीकु वेहतलाह आतन, इद दुनियाता मालसोमते, आपुह्क गोततोर दोर्किह कीम्ह्टु. बाराह्क इतेके अद मालसोम बेस्के मायग़ा, अस्के बेस्केन मायवव लोह्कने मीक जागा दोर्कग़ा.
येसु जकयिना लोन अतदिन ऊळिसि, “वेग़ पापि मन्कना लोन मनदलाह अतोग़,” इनजोर मुडा मन्कलोर मुयोग़ आया बोटटोर.
अद आंचान ऊळिसि, येसुसामिह्क पका मान वसता. अदिनेनाह्क तानु, “निमा अळमा बायि!” इनजोर इतोग़.