15 पया ओर दहा मन्कलोरग्डाहि ओर्वोग़ मन्कल, तना सव्रेम आतदिन ऊळतोग़. अस्के ओसोवने येसुनगा मल्स वासि, जोर-जोरते केयिस, देवुळतुन जोहर कीया बोटटोग़.
देवुळि मन्कह्क इचोटा बेरा अदिकर ईता, तेन ऊळिसि अगा मतोर लोकुर, देवुळतुन रेयिसि तान जोहर कीतोर.
इताहे ओग़ मन्कल तेदतोग़, तेदिसि तना कटुलतुन पोस, सबेटोरा मुनेहतुह्क पेसिस अतोग़. इदिन ऊळिसि अगा जमा आतोर लोकुर पका बामतोर. बामिसि देवुळतुन जोहर कीसोरे, “माट इद्रमता कबळ बेस्केन ऊळवल अयो!” इनजोर इतोर.
अस्के पया मंदिरते येसु वेन कलियतोग़, कलियिस इतोग़, “ऊळा, निमा दुकताहि तेग़्कतिन! मुनेटलेह्का इंजेक पापम केमा बहा, कीतेके मुनेट्काय एक्वा तिपलते अरयकिन,” इतोग़.
“ए सामि, नना नमिह्नन,” इह इन्जि ओग़ येसुन दंडुम अरतोग़.