12 अस्के येसु बेदो उंद नाटेनगा दायह्पा, अग़दुह्क उचुन अबर, मोंडरोगमतोर दहा मन्कलोर निच मतोर.
“मति सिद्वा एनवाल मन्कल जेक नितोग़. ओन्क पोग़ोन ऊळलाह वने दीरा वावो. ओग़ तना पापमतुन आलिह कीसि, अर्युल पासोर इद्रम पार्तना कीतोग़, ‘ए देवुळबाबा! नना बेरा पापि मन्कनन आंदन. नावा पोग़ोन जीवा लोपा,’ इनजोर इतोग़.
अद्रमे उंद दिया, येसु उंद नाटेनगा मतोग़. अद नाटेनगा, पूरा मोंडरोगम आतोग़ ओर्वोग़ मन्कल मतोग़. (अद्रमतोरिन यहुदिर कळ्वोग़तासिंदुर.) ओग़ येसुन ऊळतस्के, ओना मुनेह वासि, नेदगा कप मुळ्न्दिस, ओन इद्रम अर्जि कीतोग़: “बाबा, नीवा विचर मतेके, नाक सव्रे कीसि, नावा कळ्वोग़तुन तेंड पग़यकिन,” इतोग़.