29 अदिह्के ‘बाताङ तिनदकोम, उनडकोम, केग़यकोम?’ इविना लोप्पा मीट आलिह कीसोर मनमाटु.
अदिह्के बाताङ तिनदकोम, उनडकोम, केग़यकोम, इविना लोप्पा मीट आलिह कीसोर मनमाटु.
पया येसु तनाङ कग़यवालोरिन इतोग़, “नना उंद मल्का मीकु कोताङ पोयवा, जोर्का पोयवा, एल्पुस्क पोयवा, लोहच मतन. अस्के मीकु बातालाय कमि अर्स मताया?” इनजोर ताल्ह्कतोग़. अस्के ओरु, “आयो गूरु! माक बाताले कमि अरवो,” इतोर.
पया येसु तनाङ कग़यवालोरिन इद्रम इतोग़: “नना मीक वेहतलाह आतन, मीट मीवा जीवाता सीता केमाटु. बाताङ तिनदकोम, बाताङ उहतकोम इनजोर, मेंदुस्कनाङ इव पोल्लोनेनाह्क मीट आल्समाटु.
देवुळतुन पुनवोर इसि, इव कतमे दोर्किह कीयलाह वितापूंडा आस्तोर. मति इव सबेटव मीक गावले मन्ह्ताङ, तेन मीवा देवुळदीपतोग़ बाबाल पुन्जिये मन्ह्तोग़.
इद्रमलेह्का मीट इचुटा कबळतुन कीया पग़विर, इतेके पया बाराह्क वेल्लाङे पोल्लोना लोप्पा आल्सिह्निर?