18 कीसि तनतनाय इतोग़, ‘अले! नना इद्रम कीकन, इद डोमे बडटुन लेहचि, तेन्काय बेरा लोन पंडकन.
पग़ियनाङ पिटेनके ऊळाट, अले! अव वीतोङ वने, कोयोङ वने, अहे डोमेने गुम केवोङ वने. तेला मति मीवा देवुळदीपतोग़ बाबाल अविस्किह्क तिंडि ईस्तोग़. देवुळता मुनेह अविस्किह्काय वीळिस, मीट एक्वा मोलातोरिर आंदिर, इतेके निटमे देवुळि मीवा पिसवग़तुन सीता कीयग़ाये.
अदिनेनाह्क ‘नना इंजेके बह कीकन? अनम तासलाह नयगा इतेक जागा इले, लोन इंका पोयो’ इनजोर ओग़ तनतनाय इद्रम विचर कीतोग़.
अगा पया नावा सबे अनमतुन ओसो मालसोमतुन तासिसि, नावा जीवातुन इनदकन, “अले जीवातिन, इंजेक नीवासाटि वेल्लाङे वर्साङ एवनाह तिनदलाह मालसोम, अनम-दनम मन्ह्ता. निमा पका तिनु, उनु, बेस गिर्दा-वेळ्काते मनु,” इनदकन’ इन्जि, ओग़ विचर कीतोग़.
इद्रमलेह्काने बोग़ाय मन्कल, देवुळतुन पेग़्के कीसि, तनेनाह्क मालसोम जमा कीस्तोग़, ओन्क अद्रमलेह्काने आयग़ा,” इनजोर येसु इतोग़.
काकास्किन ऊळाट अले! अव वीतोङ, कोयोङ, अहे डोमेने जमा वने केवोङ. तेला मति देवुळि अविस्किह्क तिंडि ईस्ता. देवुळता मुनेह अविस्किह्काय वीळिसि, मीट एक्वा मोलातोरिर आंदिर इतेके, (निटमे देवुळि मीवा पिसवग़तुन सीता कीयग़ाये).
वेल्लाङे दियाङ आनाह, ओग़ ताना नेयमतुन पर्वा केवालेवा केमेन मतोग़. मति उंद दिया ओग़ तनतनाय विचर कीतोग़, ‘नना देवुळतुह्के बह रेयोन, ओसो मन्कह्के बह रेयवानन आयोन.
पया ओसो येसुसामि इतोग़, “नेयम कीसेवाल लाग्वोग़ मन्कल बाताल इतोग़, अद पोल्लोतुन सीता कीम्ह्टु.
इद्रमता बुदि देवुळतग्डाहि वावो, मति मन्कना बुदतग्डा, इद दुनियातग्डा, देयमदीपतग्डा आंदु.
इद उंद पोल्लो केंजाटु! मियग्डाह उच्वुर इद्रम इह्निर: “नेंड तेला, नाळ तेला, इग्डाह पलाना सहरते दाकल. अगा वर्सामेंड मन्जि दंदा कीकल, कीसि वेल्लाङे कोताङ कमय कीकल” इह्निर.
अदिनेनाह्क मीट अमेसा इद्रम इनदना गावले, “देवुळता विचर मतेके, माट जीवात मनदकोम, ओसो इद आयवेक अद कबळ कीकोम,” इनदना.