40 बुदलेवोरिर! बह पलता मेंदुदुन पंडटद देवुळि, लोप्पाडा जीवातुन वने पंडोया?
ए बय्तळ गुडिरिर! गूडटगा मनाह्के अद बंगर पवित्र आस्ता, इतेके बेरा बेद, बंगरा, गूडिया?
ए बुदते गुडि मनवालोर परुसिरिर! मुने बट्कितुन लोप्पा तोमना, अस्के अद पलत वने वेडग़ा. (अद्रमे मुने मीवा पोटालोप्पाडाङ विचर्क नेह्नाङ आयिङ, अस्के पया मीवाङ कबस्क वने नेह्नाङ मनदनुङ.)
इद्रम विचर कीनेके, देवुळि ओनु, ‘ए! बुदलेवोनिन! नेंडे नग़्का नीवा जीवातुन नना ओतेके, निमा इचोन जमा कीस तासतद, सबे मालसोम बोन्क आयग़ा?’ इनजोर इता.
पया येसु इतोग़, “मीट मुर्तिय बुदलेवोरिर आंदिर! देवुळता कबुरतोर वेल्लाय मुने वेहतव पोल्लोन विस्वस कीयलाह, बह विचर केविर?
अद्रम ताल्ह्कवानिन बुदलेवोनिन! निमा वीतिह्निन अद पेनेमि, डोलतप लेह्का बूमता इळ्न मतेक कोनि, ओसो मोळ्यिह्ता!
मावाङ लोह्कने मावाङ तपेर माक सुद्रे कीतोरे. अस्के माट ओरिन मान ईंदल. ओरिने अचोन मान ईंदल इतेके, मावा पोग़ोटोग़ देवुळबाबाल माक सुद्रे कीयह्पा, ओनग्डा पिसमुळ दोर्किह कीयलाहि, ओना पोल्लोते ओसोय वग़्ङिस मनदना गावले.