4 ओसो बेद्रम माटु मावा अडम मतोर कसुरतोरिन मापि कीतोम, अद्रम मावाङ कसुर्किन वने मापि कीमु. ओसो माकु बेरा कंदाता वेलाते पापमते अरयलाह एमा.’ इद्रम पार्तना कीम्ह्टु.
“अदिनेनाह्क मीट सबेटोरिर मीवा ऐंगेटोर विस्वसिरिन, मीवा जीवाताहि मापि केविर इतेके, नावा देवुळदीपतोग़ बाबाल मीक वने इहे सिक्सा कीयनोग़,” इन्जि येसु तनाङ कग़यवालोरिन इतोग़.
नना वेहतप कीयलाह मीवा जीवा तयरे मन्ह्ता, मति मीवाङ मेंदुस्क इतेके, दीरालेवप बागतप मन्ह्ताङ. अदिह्के मीट सीताते मन्ह्टु. देयह्कना मुक्याल मीवा पट ऊळनस्के, मीट पापमते अरयनायो इन्जि, देवुळतुन पार्तना कीसोर मन्ह्टु.”
“इंजेके मियग्डाहि ओर्वोग़ मन्कल, नग़्का तना तोळतोनगा अन्जि, ‘ए गोतया उंजतिरा? नावा ओर्वोग़ गोतयाल इंजेकेन वातोग़ रा, ओन्क अटिस ईयलाहि नयगा बाताले इले. नियगा रेंड आरिङ मतेक नाक ईकिन रा?’ इनजोर ताल्ह्केग़.
अद्रमे सीलो इनदनद वेच्चातगा बेरा मिदे मुटटस्के, अट्रा मन्कलोर डोलतोर. बह येरुसलेम सहरतगा मतोर दुस्रोर लोकुरिह्काय, वेर डोलतोरु वेल्ला कसुरतोर मतोर इनजोर, विचर कीय्ह्निरा?
अस्के ओरिन इतोग़, “मीट बाराह्क उंजलाह आतिर? अले तेदाट! देयह्कना मुक्याल मीक पट ऊळनद आयो इन्जि पार्तना कीम्ह्टु,” इनजोर इतोग़.
बेद आदतगा विजा अरता, अद इहलेह्का आस्ता. बोर पोल्लोतुन गिर्दाते चट्नेन केंजिह्तोर, मति अद पोल्लो ओरा जीवाते गडवाह्कु, गळ्के बहे विस्वस कीस्तोर. पया देवुळता पोल्लोतुन नमतेनाह्क अड्सनाय, तिपलाय वाता इतेके, चट्नेन ओर विस्वसताह जेक आस्तोर.
निमा वेरिन इद बूमताहि पेहचीम इनजोर ताल्ह्कोन. मति वेर इद बूमते मनेके, देयह्कना मुक्यानग्डाहि वेरिन पिसिह कीम इन्जि, नना नीक ताल्ह्किह्नन.
बेस्के मियगा पापमताङ विचर्क पुटिह कीयनव तिपल्क वास्ताङ, अस्के इवे तिपल्कु सबेटोर मन्कलोरिह्क वास्ताङ इनजोर, सीता कीम्ह्टु. मति देवुळि बर्वस लायकता आंदु. मीट बेचोन आप पग़यह्निर, तान्काय एक्वा तिपलतुन लोहो. अद्रमताङ तिपल्क वातस्के, मीक पापमते अरवाह अग़ तोहतग़ा, अस्के दीरा पोयता पग़यकिर.
दुस्रोर मीक तप तासतेक तेला, कोदा पोयमाटु, गूनमते आपाटु. ओर्विह्क-ओर्वोनगा कसुर मतेके, सामि मीवा कसुरतुन मापि कीतप लेह्का, मीट वने मापि कीम्ह्टु.
मति सामि किर्स्तु सेतेमतोग़ आंदोग़. ओग़ मीक मेग़्किह कीयनोग़, ओसो देयह्कना मुक्याल मियगा वावाह, मीक राका कीयनोग़.
अद्रमे सबे लाग्वाङ पोल्लोनाहि येसुसामि नाक पिसिह कीयनोग़, ओसो नाक पोग़ोन तना राजेम ताकिह कीयनगा, बेस-नेह्ना ओयनोग़. ओन्के अमेसा-अमेसातुह्क मान आयि. आमेन!
बह इतेके, बोग़ दुस्रोरा पोग़ोन दया केवोग़, देवुळ वने नेयम कीयनद दियाते, ओना पोग़ोन दया केवो आयग़ा. मति दया केवालोर मन्कलोर, नेयमतुह्क रेयोर आयनुर.
मीट तिपल आयकिरे, मति तान्क रेयमाट. केंजाट! देयह्कना मुक्यानाङ केंजिसि, ताना मुडोर मियग्डोर उच्वुरिन जेलते वाटिह्तोर. इद्रम देवुळिये मीवा विस्वसता पट ऊळिह्ता. दहा दियाङ मीट तिपल आयकिर; मति जीवा अनाह, विस्वस विळ्सवा मन्ह्टु. अस्के नना मीकु अमेसाता पिसमुळता इनम ईकन.
मीट तिपल आयह्पा, नना मीक वेहतपु, तिपलतुन दीराते आपसोर मतिर. अदिनेनाह्क पूरा बूमते मनवालोरा पट ऊळलाहि, बेद तिपल इंजेके बूमतगा वायलाह आता, अद तिपलताहि नना मीक पिसिह कीस तासकन.