41 अस्के येसु तान इतोग़, “मार्ता, निमा वेल्लाङे पोल्लोना आल्सुळ कीसि, गाबर आय्ह्निन.
मति पिसवग़ताङ आल्सुळ्कु ओसो अनम-दनमता उळ्बे, सम्सरमता लालुस, इव ओरा जीवातगा देवुळता पोल्लोतुन बेर्स एवोङ, पया अद पोल्लो बातय पाय्दाता आयो.
अद्रमे पया येसुना संगे ओनाङ कग़यवालोर येरुसलेम अनेके, उंद नाटेनगा एवतोर. अगा उंद मार्ता पेदिरता आंचाळ मता. अदु येसुन तना लोन केयिसि, बेस-नेह्ना उदिह कीता.
मति मार्ताह्क अलग-अलग रीतताङ वेल्लाङे गाटोङ-पुलाङ अटना विचर मताह्कु, अद पूरा मोता तानाय पोग़ोन अरतप आता. अदिनेनाह्क अद येसुनगा वासि, “ए गूरु, नावा एलाळि पूरा कबळतुन नावाय पोग़ोन दोबिस ईता, इदिन ऊळविना? तान नावा तोळ आयलाह वेहा,” इनजोर इता.
पया येसु तनाङ कग़यवालोरिन इद्रम इतोग़: “नना मीक वेहतलाह आतन, मीट मीवा जीवाता सीता केमाटु. बाताङ तिनदकोम, बाताङ उहतकोम इनजोर, मेंदुस्कनाङ इव पोल्लोनेनाह्क मीट आल्समाटु.
“अदिनेनाह्क मीटु कल्क उनडना, रिमाते विचर वातप कीयना, ओसो इद दुनियाताङ कबस्कना सीताते मुळ्न्दिस मनमाटु. बह इतेके नना वायनद दियाते, मीक दोम्ह्क्ने वदतगा एग़्कतप आयमाकि इनजोर, उसरते मन्ह्टु.
कोये-जपिनगा अरतद विजाता जागा इहलेह्का आंदु. बोर पोल्लोतुन केंजिह्तोर, मति मनेक मनेके, सम्सरमताङ आल्सुळ्क, अनम-दनमता उळ्बे, इद दुनियाता गिर्दाता लालुस, इवु देवुळता पोल्लोतुन ओरा जीवातगा बेर्स एवोङ. पया अद पोल्लो बातय पाय्दाता आयो.
मरियाल इनदनदु ओसो ताना अकालि मार्ताल, इव बेतनि इनदनद नाटे मंदुङ; अविस्कनाये तमोग़ लाजर पेदिरतोग़ दुक अर्स मतोग़.
मार्तालि, मरियालि ओसो लाजर, वेरिन येसु जीवा कींदोग़.
अगा कग़यवालोरेनाह्कु ओर जावा एहच मतोर, अस्के मार्ताल वांटिसींदु. ओसो लाजर येसुनाये बतते उदिस मतोग़.
बेदे पोल्लोतेनाह्क आलिह केमाटु, मति सबे पोल्लोनेनाह्क पार्तनाते देवुळतुन अर्जि कीस, मीवा गर्जतुन वेहाटु. देवुळि माक बेस ऊळिह्ता इनजोर, मीट तान जोहर कीसोर ताल्ह्काटु.