36 वेहचि येसु ओन इतोग़, “अले! कलेर नल्हच मतोर, ओग़ मन्कन मुवुर मन्कलोर कलियतोर, वेरग्डाहि बोग़ ओना एरे-गूरेतोग़ आतोग़? अले! नीवा विचरते बोग़ आंदोग़?” इतोग़.
“इंगो, दोहतह्तोग़े!” अह इन्जि, पत्रु येसुन वेहतलाह लोनलोप्पा ओळियतोग़. पत्रु इदिनलोप्पा ताल्ह्कनामुनेने, येसु ओन इतोग़, “सिमोनि, तेना लोप्पा नीवा विचर बाताल मन्ह्ता, रा? इद बूमता राजालोर सिद्वा-सारा बोरग्डाह एतह्तोर? तनाय लोतोरग्डाहि, बारा दुस्रोरग्डाहि?”
पया इमा दिया, गोटुदोग़ मन्कह्क रेंड वेंडटाङ कोताङ ईसि, इद्रम इतोग़, ‘वेन बेस-नेह्ना ऊळा, वेनेनाह्क निमा एक्वा कोताङ कर्सा कीतेक अचोन, नना मलतस्के अव कोताङ नीक ईकन’ इतोग़,” इनजोर येसु पीटो वेहतोग़.
इतस्के, ओग़ इतोग़, “ओना पोग़ोन दया कीतोग़े.” इतस्के येसु इतोग़, “अन! ओग़ कीतप लेह्का, निमा वने कीम,” इतोग़.
मति ओर इर्वुर आसि कोताङ मल्हच ईया पग़वोर, पग़वाह्कु वेग़ मन्कल ओर इर्वुरास करातुन मापि कीसीतोग़. अले! इंजेके ओर इर्वुरग्डाहि, बोग़ मन्कल करा ईस मतोन पका जीवा कीयनोग़, वेहा?” इनजोर ताल्ह्कतोग़.