42 निंदतस्के अद मरियान ऊळिस जोरते केयसोर इता, “सबे आस्किह्काय निमाने एक्वा देय्वातदिनिन मरिया, नीवा पोटातगा मनदनद पेनेम वने पका देय्वाता.
लोहतस्के देवतुल अद पिलातगा अन्जि, “जोहर, देवुळता देय्वातदिनिन! देवुळ नीवा तोळ मन्ह्ता,” इनजोर इता.
मरियाल इतद पोल्लोतुन केंजताहे, इलीसिबाना पोटातगा मतद पेनेम पार्ह्कता. अस्के अद सेळो देवुळता जीवाते निंदता.
अलो देवन, नावा सामिना तलोग़ नाक ऊळलाह वायना, इद्रमता देय्वा नाक बेग्डाह दोर्कता!
ऊळा, इंजेटाहि अमेसा लोकुर नाक देय्वातद इनदनुर, देवुळि तना उड्ला ओर्युलतदिन बेचोन बेस सीता कीता!
ओर इद्रम केयतोर इतेके, “देवुळबाबाना अदिकर पोस वावाल राजाह्कु देय्वा आयि! देवुळता संगे गूनम मन्ह्ता! पोग़ोटा बेरा देवुळतुह्क मान आयि,” इनजोर केयतोर.
देवुळ आचतोर अब्रहम, इसक, याकुब इनवालोर मावा पेदामुय्तोरग्डाहिये, मावा इस्रयेल लोकुर पुट वातोर. ओराय कूळते, देवुळ लोहतोग़ पिसिह केवाल किर्स्तु, मन्कल मारियिस पुट वातोग़. ओग़ किर्स्तु कतमतोरा देवुळ आंदोग़, ओन्क अमेसा-अमेसातुह्क जोहर आयि.आमेन.
वितिह्पा येसुनगाने कोंडा वाटिङ. मावा विस्वसतुन पुटिह केवाल ओग़े; मावा विस्वसतुन तपवाह कीसेवाल ओग़े. इद बूमते मनदह्पा, देवुळि ओनेनाह्क तासिस मतद गिर्दातुने सीता कीतोग़; अदिनेनाह्क हव्कनागुटाता सिक्साता लजातुन सीता केवा, ओग़ तान आपतोग़. इंजेके देवुळता तिनळ बाजे, राजेम ताकिह कीयलाहि उदतोग़.