20 नना वेहतद पोल्लो तना कगोते निटम आयग़ाये, मति निमा नावा पोल्लोतुन विस्वस केविन. अदिनेनाह्क नावा पोल्लो निटम आनाह्जोम, निमा वळ्ह्क पग़वाह मूकानिन आस मनदकिन,” इता.
पया अक्रा बळयिर उदिसि गाटो तिनजोर मतोर, अस्के येसु ओरिह्क दिसतोग़. दिसिसि इद्रम इतोग़, “नना तेग़्कतस्के नाक ऊळतोर मन्कलोरा पोल्लोतुन बाराह्क नमविर? नमोम इनजोर बाराह्क कैंगम आतिर?” इनजोर इतोग़.
अस्के येसु इतोग़, “ए विस्वसलेवोरिर, मीवा संगे बेचानाह नना मनदकन! मियेनाह्क नाक कयर वास्ता. अले ओग़ पेकान नयके ताट,” इतोग़.
अस्के देवतुल इता, “(निमा नाक पुनविन बहे, मति) नावा पेदिर जिबरायिल आंदु, नना देवुळता मुनेह निच मनवानन आंदन. नीवा संगे वळ्ह्कलाह ओसो इद बेसता कबुरतुन वेहतलाह, अदे नाक लोहता.
इद्रम आनेके, पलते निचि मोळ्कवालोर, जकरिया मुय्तोनेनाह्क केपिसि, “वेग़ बेलाह इचोन आल्सेम कीस्तोग़ रा!” इंदुर.
पया जकरिया मुय्तोग़ मंदिरताहि पलते पेसतोग़, पेसतस्के ओग़ ओरा संगे वळ्ह्क पुनोग़. अस्के मंदिरता लोप्पा देवुळि वेन्क बेदो लेका तोहताह्कु वळ्ह्क पुनोग़ इनजोर, ओर पुतोर. जकरिया मुय्तोग़ मूकाल आस मताह्कु, कयदा साया कींदोग़.
निमा बेरा देय्वातदिनिन मरिया, बह इतेके देवुळ नीक वेहतद पोल्लोतुन निटम आयग़ा इन्जि विस्वस कीतिन,” इनजोर इलीसिबा सेळो इता.
पया जकरिया मुय्तोग़ पेदिर रासताहे, तोप्नेन ओना आल्का पेसता. अस्के ओग़ वळ्ह्कसोर देवुळतुन जोहर कीयलाह बोटटोग़.
मति उय्तुर यहुदि मन्कलोर, तमा किरिया कीतपु, अद सास्त्रम वेहतप ताकोर. ओर अद्रम कीताह्कु, बह देवुळ वने, तना करल कीतपु, केवो आयग़ाया?
ओनगा मावा बर्वस कम मतेकाय, ओग़ बर्वसतोग़े मनदनोग़, ओग़ मावा लेह्का आयोग़, ओना गूनम बेस्केन मिळ्न्दो.
मावा मुनेह तासतद आसाता पोल्लोतुन पोसि, अद माक राका कीयि इनजोर, माट देवुळतगा वित वातल. तनगा वित वावालोरिह्क दीरा ईयना इन्जि, देवुळि पोल्लो वने विळ्सता, ओसो ओतता वने. देवुळि पोल्लो विळ्सनेक वने मुर्तिय जोल वळ्ह्क पग़वो, ओतनेक वने मुर्तिय जोल वळ्ह्क पग़वो. इव रेंड आस पोल्लोङ बद्लेम आयनव आयोङ.
बोरिन-बोरिन नना जीवा कीतन, ओरिन सुद्रे कीयलाह तेर्हतह्नन. अदिनेनाह्क जिद कीसि, मीवा लेसिस दायनद अग़दाहि मल्म्ह्टु.