41 बोग़ मीवा बाबाल करले मन्ह्तोग़, ओनाङे कबस्क मीट कीय्ह्निर.” अस्के पया वेर इतोर, “माट इतेके पोर्ह्का पेकोरलेह्का पुट वावोम! मति माक वग़ोग़े बाबाल मन्ह्तोग़, इतेके देवुळबाबाले!”
बेव गोटिङ नना नावा बाबानगा मतस्के ऊळतन, अविने नना वेहतह्नन. अद्रमे मीट वने मीवा बाबानाहि केंजतव गोटिने मीट कीय्ह्निर,” इनजोर इतोग़.
मीट देयह्कना मुक्यानाङे मग़्कनिर! अदिह्के तानाङे लाग्वाङ कबस्क मीट कीयलाह ऊळिह्निर. अद मुनेताहि मन्कन हव्के आंदु. ओसो तानगा बातय सेतेम इले, अदिह्क अद बेस्केन सेतेमतुन पोस मनो. ताना बुदिय जोल वळ्ह्कनद आंदु, बाराह्क इतेके अद जोलहाल ओसो जोलतुन पुटिह कीयनद आंदु.
मीट काय्नुना लेह्का मनमाटु. ओग़ देयह्कना लेह्का, लाग्वा बुदतोग़ मतोग़; ओसो तना तमिन हव्कतोग़. बाराह्क हव्कतोग़? बह इतेके तनाङ कबस्क लाग्वाङ मताङ, मति तना तमिनाङ कबस्क बार सेतेमताङ मताङ, अदिनेनाह्क तनतमिन हव्कतोग़.