41 ओसो उय्तुर बारा, “आयो, वेग़ देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल आंदोग़,” इनजोर इतोर. ओसो दुस्रोर इतोर, “देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल गालिलताह बह वाया पग़यनोग़?
अग्डाहि ओग़ मुने तमदादाल सिमोनिन वास कलियतोग़, कलियिस इतोग़, “माक देवुळ लोहतोग़ पिसिह केवाल दोर्कतोग़, रा!” (ओग़ पिसिह केवान युनानि पोल्लोते “किर्स्तु” इन्ह्तोर.)
“बह नासरेत नाटेनग्डाहि बेसताङ गोटिङ पुट पग़यनुङा?” इनजोर नतन्याल पिलिपिन इतोग़. “वास बह ऊळा रा!” इन्जि पिलिप इतोग़.
इद केंजिसि, (देवुळिये तोहताह्कु येसु नाक ऊळतोग़ इन्जि) नतन्याल येसुन इतोग़, “ए गूरु, निमा देवुळता मग़निन, इस्रयेल देसेमतुन पिसिह केवाल राजानिन आंदिन!” इतोग़.
अस्के अद ओन इता, “देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल (इतेके किर्स्तु) वायना मन्ह्ता इन्जि नना पुह्नन. ओग़ वातस्के, माकु इद्रमताङ कतम गोटिङ तेळियिह कीस काग़्हतनोग़,” इनजोर इता.
ओर नाटेनोर अद आंचान इतोर, “सिरप निमा वेहताह्के माट नमोम, मति इंजेके माट कुदि ओनाङ केंजतोम. केंजिसि दुनियातोरिन पिसिह केवाल निटम वेग़े आंदोग़ इनजोर, माट पुह्नोम,” इतोर.
निमाने देवुळ लोहतोग़ पवित्र मन्कनिन आंदिन इनजोर, माट विस्वस कीसि पुतोरोमे,” इन्जि इतोग़.
मावा विचरते देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल वायनोग़ अस्के, ओग़ बेग्डोग़ इनजोर, बोग़े पुनोग़ आयनोग़. मति वेग़ बेग्डोग़ इनजोर माट पुह्नल. (इतेके वेग़ देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल बह आंदोग़?)” इनजोर इतोर.
तेला मति अग्डा मुडग्डाहि वेल्लाटोरे येसुन नमतोर. “देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल वायनोग़ अस्के, वेन्काय एक्वा बामिह कीयनाङ सीनाङ तोहतनोग़ा?” इन्जि ओर इनदलातोर.
ओर पया वेन इतोर, “बह, निमा वने गालिल पटटोनिना? अन, सास्त्रमते पर्ह्किस ऊळा, गालिलताहि बोग़े देवुळता कबुरतोग़ वावोग़!” इतोर.