40 अस्के अगा मता मुडग्डाहि उय्तुर, इव गोटिङ केंजिसि, “निटमे रा, मोसानलेह्का देवुळता कबुरतोग़ वायना मता, ओग़ वेग़े आंदोग़!” इनजोर इतोर.
“वेग़ गालिल पटटा नासरेत नाटे मनवाल, देवुळता कबुरतोग़ येसु आंदोग़,” इनजोर लोकुर वेहन्दुर.
अस्के वेर ओन ताल्ह्कतोर, “निमा बोनिन पया, पिसिह केवाल वायनामुने, देवुळता कबुरतोग़ एलियाल वायना मन्ह्ता, निमा ओनिना?” “आयो, नना एलियानन आयोन.” “पया मोसानलेह्का देवुळता कबुरतोग़ वायना मन्ह्ता, बह ओनिना?” “आयो, नना ओनन आयोन!” इनजोर योहन इतोग़.
“अललेयो, दादा, निमा देवुळता कबुरतोनिन मनदकिन बहे.
येसु कीतद इचोटा बेरा सीनातुन ऊळिसि, लोकुर इनदलातोर, “बोग़ मोसानलेह्का देवुळता कबुरतोग़ इद दुनियाते वावाल मतोग़, ओग़ निटमे वेग़े आंदोग़ रो!”
लोकुरा मुलु येसुना लोप्पा तमतमाय कुस्क-कुस्क वळ्ह्किंदुर. “आयो रा, ओग़ नेह्नोग़ मन्कल,” इन्जि उय्तुर इंदुर. उय्तुर बार इंदुर, “आयो रा, ओग़ लोकुरिन लेसिह कीस्तोग़ गोतो,” इंदुर.
ओग़ इद्रम इतापया, यहुदिर तमतमा पका गिटोगटो आसोर, अग्डाहि अतोर.]