14 बहलेह्का मोसा मुय्तोग़ पेळ्ह्कल बूमते इतुळता तरसतुनु, लाटगुटातगा पोग़ोन वेळ्हच मतोग़, अद्रमलेह्का माने-मन्कना नडुम पुटटोन्कु, इतेके नाकु, लोकुर गुटातगा पोग़ोन वेळ्ह्तनुर.
मति इह आतेके, सास्त्रमतगा नावा लोप्पा रासतव पोल्लोङ बह करल आयनुङ? अवटे इतेके इद्रम आयनाय गावले इन्जि, रासतद मन्ह्ता,” इनजोर येसु इतोग़.
मति येसु ओन इतोग़, “कोय्लेस्किह्क मनदलाह बार गळ्दाङ, पोग़ोटाङ पिटेह्क मनदलाह बार गूडाङ मन्ह्ताङ. मति नना माने-मन्कना नडुम पुटिसाय मति, नाक तला रोयिह कीयलाह वने जागा इले. (निमा वने अद्रम मनदलाह तयर मह्निना?)” इतोग़.
मति मावाङ पेर्मालोरु, ओन्क हामुरता सिक्सा ईयेग़ इनजोर, पिलाति गुमसिना कयदे पोस ईतोर. इद्रम कीस लोकुर ओन हव्कनागुटातगा मोल्लाङ कोटिस हव्कतोर.
(येसु तना बेद हामुरते हायवाल मतोग़, अदिन वेहतह्पा बेव पोल्लोङ वळ्ह्किस मतोग़, अव करल आयनेनाह्क, इह आता.) (बाराह्क इतेके सिरप रोम सर्करतोरे हव्कनागुटातगासिक्सा कीस हव्किंदुर.)
देवुळदीपताह रेगतद जीवात मनदनद तिंडि ननान आंदन. बोर इद तिंडटुन तिनदनुर, ओर अमेसा जीवात मनदनुर. इद तिंडि नावा मेंदुल आंदु, इदिन नना दुनियातोरा पिसमुळतेनाह्कु ईकन,” इनजोर येसु इतोग़.
अदिह्के येसु ओरिन इतोग़, “मीट माने-मन्कना नडुम पुटटोन्कु गुटातगा पोग़ोन वेळ्ह्तकिर, अस्केने नना बोनन आंदन इनजोर मीक तेळियग़ा. ओसो नना कुद आसि बातय केवोन, मति बाबाल नाक काग़्हतपु, नना इव पोल्लोङ वळ्ह्किह्नन.
ओग़ येसुनु यहुदाल मीवा कयदगा पोस ईतापया, मीट देवुळताङ अडोङ पुनवोरा संगे, हव्कनागुटातगा मोल्लाङ कोटिस हामुरता सिक्सा ईतिर. इद देवुळता मुनेताहि विचर मता,(अद्रमे पनस दियाङ मुने करल आता).