3 पया अगा अंगुर जोमा मारताह्कु, येसुना तलोग़ ओनगा वासि “इंजेके ओरगा अंगुर जोमा मारता, बाबा! बेदाय कीमु,” इनजोर इता.
इद अंगुर जोमा नावा नेतुरता सीना आंदु. देवुळ लोकुरा संगे कीयनद करलतुन, इद नेतुर निल्पिह कीस्ता. नावा नेतुरि वेल्लाटोरा पापम मापि आयनेनाह्कु, नेल वाङग़ा.
“सामि, नीवा गोतयाल लाजर पकाय दुक अरतोग़” इन्जि, ओनाङ अकास्कु येसुह्क कबुर लोहताङ.
मर्मिह्कु येसुनु ओसो ओनाङ कग़यवालोरिन वने केयिस मतोर.
अस्के येसु तान इतोग़, “बायि, निमा नाक बाराह्कु वेहतह्निन? नावा डीसा तोहतनद कगो इंका एवोये,” इतोग़.
बेदे पोल्लोतेनाह्क आलिह केमाटु, मति सबे पोल्लोनेनाह्क पार्तनाते देवुळतुन अर्जि कीस, मीवा गर्जतुन वेहाटु. देवुळि माक बेस ऊळिह्ता इनजोर, मीट तान जोहर कीसोर ताल्ह्काटु.