1 पया मूंड दियाने, गालिल पटटा काना नाटेनगा बोनाङो मर्मिङ मताङ, अगा येसुना तलोग़ वने मता.
जमा आता मुडा संगे येसु वळ्ह्कसोर मनेके, ओना तलोग़ि, ओनाङ तमोर वासि, ओना संगे वळ्ह्कना मन्ह्ता इन्जि, लोता पलते निच मतोर.
इमा दिया, योहन तनके येसु वायनदिन ऊळिसि, लोकुरिन इतोग़, “वेन ऊळाटु, मोक आयवाल देवुळता गोरेपिलालेह्काडोग़, दुनियातोरा पापमतुन एडिह केवाल!
इमा दिया, योहन तनाङ कग़यवालोरग्डाहि इर्वुरा संगे, अदे जागाते वासि निच मतोर.
इमा दिया येसु गालिल पटटे दायलाह तयर आतोग़. आतस्के पिलिप इनवान कलियिसि ओन इतोग़, “नावा संग वय, नावाङ कग़या,” इतोग़.
इद्रमि येसु गालिल पटटा काना नाटे, इद मुनेटा बामिह कीयना सीना कीसि, तना डीसा तोहतोग़. अदिह्कु ओनाङ कग़यवालोर, (ओग़ देवुळ लोहतोग़ राजाल मनदनोग़ इन्जि,) ओन नमतोर.
अगा सिमोन पत्रु, दिदुमि इनवाल तोमाल, गालिल पटटा काना नाटेनोग़ नतन्याल, योहन, याकुबि, वेर तमोग़ इर्वुर ओसो उय्तुर इर्वुर येसुनाङ कग़यवालोर उंदिय जागा मतोर.
पया येसु ओसोवने गालिल पटटा काना इनदनद नाटे वातोग़. इदे नाटे कोनि, ओग़ मुने एतुनु अंगुर जोमा मारियिह कीस मतोग़. गालिलता कापेर्नाटे, सर्करता ओर्वोग़ साय्बाल मतोग़, ओना पेकाल पका दुक अर्स मतोग़.
देवुळि सबे रीतिनाङ सिंड्रि-साट्याल कबस्क केवालोरिन नेयम कीयग़ा. अदिनेनाह्क मुते-मुजो देवुळता मुनेह किरिया कीतपु, ऐंगेन सेतेमते मनदना गावले.