41 येसुन वेळ्हच मतद जागातगा, मराना पेंदाता उंद वाळुम मता. अगाने उंदि बेरा आदतगा, मन्कन पोहतलाह पूना पांजा तर्वतद मता. अद गुमयाते मुने बोने पोहवाय मतोर.
इंजेके योसेपि तनेनाह्क उंद बेरा आदतगा, पूना गुमया तर्व वेहचि तासिस मतोग़; अदे गुमयातगा येसुना सेत्तातुन ओर तासतोर. अह कीसि, बेरा आद बंडातुन गूळ्हचोर तचि, गुमयाता अग़दगा तिळ्ह्पने तासतोर, अह कीस पेसिस अतोर.
ताल्ह्किस सेत्तातुन हव्कनागुटातग्डाह रेहतोर. पया वेल्ला दाराता हामुर-गेंदेते सेत्तातुन ऊर्हतोर. अह कीसि बेरा आद बंडातगा तर्विस मतदु, मुने बोने पोहवद पूना गुमयातगा, येसुना सेत्तातुन तासतोर.
अद गुमया एरे मताह्कु, येसुन अगान पोहतोर, बाराह्क इतेके यहुदिरा पोल्वादिया गय्क इतेके सुरु आयना मता, (दुस्रा जागा पर्ह्कलाह मोका इले आसि).
अस्के येसु तान इतोग़, “बाराह्क अळयह्निन? बोन पर्ह्किह्निन?” ओग़ वाळुमतुन ऊळेवाळे केवाल मनदनोग़ बहे इन्जि, ओन इता, “दादा, निमा ओना सेत्तातुन इग्डाह ओतेके, तान बेगा तासतिन, इद नाक वेहा. अस्के नना अदिन ओसि, (ओसो बेस पोहतकन),” इता.