3 अदिह्कु पेर्मालोर ओसो परुसिर, वेर लोहतोर पह्रातोर, ओसो रोम राजेमतोर सीपय्कना उंदि पल्टन, वेर सबेटोरिन यहुदाल अग़ तोहचोर ततोग़. वेर सोह्ळाङ, कंदिस्क ओसो वीस्राङ पोसि अगा वातोर.
“नना बेस्के राजाल आस वायकन अस्के, इहलेह्का मनदनुङ. बोराङो मर्मिनगा दहा लेयास्कु, तमाङ पोतिह केवाङ कंदिस्क पोसि, मर्मपिलाता लोनु, मर्मपेकान केपलाह अताङ. (मर्मपेकाल वायनोग़ अस्के माट पलत पेसिसि, ओनु कंदिस्कना वेह्चते मर्मपिलाता संगे काल्ह्पिसीकोम इनजोर, अव अग़ ऊळिंदुङ.)
अस्के सिमोन इस्केर्योतना मग़ि यहुदाल, वेना जीवातगा देयह्कना मुक्याल येसुन कोंटेतोरिह्क पोस ईयना, इद्रमता आय्डा पुटिह कीस मता.
पया अगा वातोर सीपय्क, ओरा मुक्याल, ओसो मंदिरता पह्रातोर, वेर सबेटोर येसुन पोस दोहचि, ओन मुने अनाल इनवानगा ओतोर. बाराह्क इतेके अद वर्सा मोदुल पेर्माल कयपाल इनवाल मतोग़, वेनाय मामाल अनाल आंदोग़, (ओग़ मुनेतोग़ मोदुल पेर्माल आंदोग़).
अद तूकने इर्ङम मता, अदिह्कु ओर्युलतोर ओसो मंदिरता पह्रातोर, इर्किना किस नीर्विह कीसि, आग़सोर निच मतोर. अस्के ओरा नडुम पत्रु वने निचि, किस आग़सोर मतोग़.
येसु अह इतस्के, अगा निच मनवाल मंदिरता पह्रातोग़ ओर्वोग़, येसुन चेट इनाह चापुळ ईतोग़, ईसि इतोग़, “निमा मोदुल पेर्मान इह बह इह्निन?” इतोग़.
ओन ऊळिस पेर्मालोर ओसो मंदिरताङ पह्रातोर “ओन हव्कनागुटातगा वेळ्हा, हव्कनागुटातगा वेळ्हा!” इनजोर केयतोर. अस्के पिलाति ओरिन इतोग़, “आयो, मीटे ओसि ओन वेळ्हाटु! नाक इतेके, ओनगा बेदे कसुर दोर्को,” इतोग़.
इव गोटिङ वेर लोकुर येसुना लोप्पा कुस्क-कुस्क वळ्ह्किंदुर. वेर बाताङ वेहतह्तोर, इदिन पुन्जि पेर्मालोर ओसो परुसिर येसुन पोयतलाह, मंदिरतगा पह्रा मनवालोरिन लोहतोर.
“मावोरिर, यहुदा इस्केर्योति बार, माट ऐंगेन कलियिस सेवा कींदोम इन्जि, मीट पुतिर. तेला मति ओग़े येसुन दोहच ओयलाह वातोरिह्क तोळ ईतोग़. अदिह्के देवुळता पवित्र जीवा वेहतपु, दाविद राजाल मुनेन सास्त्रमते यहुदाना लोप्पा बेद पोल्लो रासिस तासतोग़, अद पोल्लो करल आयनदे मता.”
सारोन एरियाता केसरिया सहरतगा(ओर्वोग़ रोमिमन्कल मतोग़,) ओना पेदिर कुरनेलि आंदु. ओग़ नूर सीपय्कना दरोगाल मतोग़. ओना तुंगाता पेदिर इतालिया पटटा लळयमुल इनजोर मता.