8 अद वासि दुनियातोरिह्कु तमा पापमता लोप्पा, ओराये विचरते सेतेमतोरोम इन्ह्तोर, तेना लोप्पा, ओसो ओरा चुकनद नेयमता लोप्पा पुन्पिह कीसि, ओरा तप तोहतग़ा.
तेला मति मीक सेतेम वेहतह्नन, नना अतेके मीवा पाय्दाये आयग़ा. नना अनवेके, तोळ मनदनद देवुळता जीवा मियके वावो आयग़ा. मति नना अतन इतेके, तान मियके लोहतकन.
ओर नाक नमोर इन्जि, देवुळता जीवा ओरा पापमता लोप्पा तप तोहतग़ा.
नना पापम कीतन इन्जि, मियग्डाहि बोग़ाय तोहता पग़यनोग़ा? नना सेतेम वेहतेकाय, मीट नाक बाराह्कु नमविर?
ओना पोल्लो केंजिसि, आंचान पोस ततोरु, वेर कतमतोरु, मुने मुय्तोर, पया लेयोर, इद्रम वग़ोग़-वग़ोग़ पेसिस अतोर. ओर अतस्के येसु अगा वग़ोग़े मतोग़, ओसो अद आंचाळि अगान नडुम निच मता.
इदिन केंजिसि ओर मन्कलोरा जीवा काल्सता, अद्रम आतस्के पत्रुनु ओसो दुस्रोर बळयिरिन ताल्ह्कतोर, “मावोरिर! इंजेके मावा पापम एडलाहि बाताल कीकोम? माक वेहाटु,” इतोर.
मति तेळियतद बासाते मीट देवुळता जीवाता दळ्मते वळ्ह्कतेक अचोन, येसुन विस्वस केवोग़ु, इलवेके येसुना लोप्पा तेळियवोग़ मन्कल, तान केंजिह्तोग़. केंजिसि तना पापम कीतद निटम इनजोर कबुल आयनोग़, ओग़ केंजतव सबे पोल्लोङ ओन पर्ह्किस ऊळनुङ.
ओग़ सबेटोर मन्कलोरिन नेयम कीयलाह वायनोग़. देवुळतुह्क विचर वावाह कीतव लाग्वाङ कबस्क कीतोरिनु, अहे तना विरुद ओप्पवव पोल्लोङ वळ्ह्कतोरिनु, सिक्सा ईयलाह, वायनोग़” इनजोर, हनोक मुनेन वेहतोग़.