2 ओरु मीकु तमाङ पार्तनाताङ लोह्कनगा वाया एवोर आयनुर. इचोने आयो मति, मीक हव्कवालोर सबेटोरु मीक हव्किसि, माट देवुळतुने माळिह्नोम इनजोर इनदनुर, इद्रमता वेला वायना मन्ह्ता.
“बोर मेंदुदुन हव्क पग़यह्तोर मति जीवातुन इट पग़वोर, ओर मन्कलोरिह्क मीट रेयमाटु. ओरिन रेयवा, जीवातुन ओसो मेंदुदुन, इव रेंडिन आसि पिववद किसबटटा सिक्सातगा बूळे कीया पग़यनद देवुळि, तान्के रेयाटु.
“अद तूकने मीवाङ कोंटेतोर मीक जेलते वाटनुर, तिपल कीयनुर, हव्कनुर वने. मीट नाक नमवालोरिर आताह्कु, सबे जातिनोर मीक कोंटेङ कीयनुर.
“माने-मन्कना नडुम पुटटोनाङ मीट कग़यवालोरिर मनाह्कु, लोकुर मीकु कोंटे कीयनुर, मीकु पूंडिस ईयनुर, मीकु पास्कनुर, मीक लागोर इनजोर मीवा कदर रेहतनुर, अस्के मीट देवुळता देय्वातोरिर.
इद्रम मन्ज तेला, पेदा मन्कलोर वने वेल्लाटोरे, येसुन (तमा जीवाते) नमतोर. मति माकु मोळ्कनगा कलियलाह एवोर आयनुर इन्जि, परुसिरिन रेयिसि, देवुळ लोहतोग़ पिसिह केवाल येसुये आंदोग़ इनजोर, कबुल केवोर.
“इव गोटिङ मीकु पुन्पिह कीयनव पीटोने वेहतन. मति बाबाना लोप्पा पिङम-पङम वेहतनद वेला वासोर मन्ह्ता. अद वेला वातस्के, नना ओसो पुन्पिह कीयनव पीटोङ मीकु बेस्केन वेहोन आयकन.
ऊळाट, इंजेक इद्रमता कगो वायग़ा, ओसो वातपे मन्ह्ता, अस्के मीट बिरोबटो आयकिर, बोनाङ अग़िङ ओग़ आयकिर, नाक वग़ोने विळ्सकिर. तेला मति नना वग़ोनन आयोन, बाबाल मात्रम नावा तोळ मन्ह्तोग़.
अस्के येसु तान इतोग़, “ए बायि, नावा गोटटुन बर्वस तासा! मीटु इद मेटातगा आयि, येरुसलेमते आयि, ओसो बेगान आयि, देवुळबाबान मोळ्क पग़यकिर, इद्रमताङ दियाङ वायनुङ.
तेला मति सेतेम मोळ्कवालोर, देवुळता सेतेम पोल्लोतुन पुन्जि, तमा जीवाते मोळ्कनुर, इद्रमताङ दियाङ एवयनुङ, ओसो एवतपे मन्ह्ताङ. बाराह्क इतेके इद्रम मोळ्कवालोरिने देवुळबाबाल पर्ह्किह्तोग़.
यहुदिराङ पेदल्किन रेयिसि, वेना तलोग़-तपेर अह इतोर. बाराह्क इतेके देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल येसु आंदोग़ इनजोर, बोग़ कबुल कीयनोग़, ओग़ मावा मोळ्कनगा वायनायो इन्जि, यहुदिराङ पेदल्क कतमतोर उकुम ईस मतोर.
अस्के ओर ओन गुडिन इतोर, “नीक इतेके पुटटाहे पापमता सिक्सा दल्गता, माक निमा काग़्हतह्निन?” अह इनजोर ओन पलत पेहचीतोर.
पत्रुना पोल्लोतुन केंजिसि, तग्वाङ केवालोर पका ओङ आतोर. ओङ आतस्के, बळयिरिन हव्कलाह तयर आतोर.
“ओद ऊळाट! पोग़ोन देवुळदीप पङ्ने आतदिन, ओसो मान्वना नडुम पुटटोग़ु, देवुळता तिनळ बाजे नितदिन नना ऊळलाह आतन!” इनजोर इतोग़.
मन्कलोर माक बद्नम कीस्तोर, मति माट ओरा संगे बेस-नेह्ना वळ्ह्किह्नोम. नेंड एवनाह दुनियातोरिह्क माट वियेग़लेह्का, माचलेह्का आतोम.
अडोङ नोमलाहि नना इचोन जिदतोनन मतन इतेके, विस्वसिरा मुडुन तिपल कीसोर मंदन. अहे बोर अडोङ नोमिसि सेतेमतोर आयलाह ऊळिंदुर, ओर नावा बेदे तप तोहता पग़वोर.
ताना पया मेततद एयुङ मल्काता वटेतुन, गोरेपिला तेंडटा. अस्के मुने बूमतगा मनदह्पा, देवुळता पोल्लो वेहताह्कु, येसुना साक्सि ईताह्कु, कोटुलतोर बोरिन हव्किस मतोर, ओराङ हानस्किन दूपम बोळ्सनद जागाता इळ्न नना ऊळतन.