5 अस्के तोमाल इनवाल कग़यवाल ओर्वोग़ येसुन इतोग़, “सामि, निमा बेगा दाय्ह्निन, अदिन वने माट पुनोम. इतेके पया, नीवा दायनद अग़ि माक बह एर्का आयग़ा?”
पिलिप ओसो बार्तोलोम; तोमाल ओसो मत्याल (ओग़ सिद्वा एनवाल मन्ज तेला); अल्पुना मग़ि याकुब ओसो तदु;
अस्के येसु इतोग़, “ए विस्वसलेवोरिर, मीवा संगे बेचानाह नना मनदकन! मियेनाह्क नाक कयर वास्ता. अले ओग़ पेकान नयके ताट,” इतोग़.
पया येसु इतोग़, “मीट मुर्तिय बुदलेवोरिर आंदिर! देवुळता कबुरतोर वेल्लाय मुने वेहतव पोल्लोन विस्वस कीयलाह, बह विचर केविर?
कग़यवालोरग्डाहि ओर्वोग़ तोमाल इनवाल मतोग़, ओन दिदुमि (इतेके “एमोह पेकाल”) वने इंदुर. ओग़ु कग़यवालोरिन इतोग़, “दट, माट वने गूरुना ऐंगे दाकल, वेग़ हातेके, माट वने वेनाय संगे हायकल, (पिसतेके वेनाय संगे पिसकल,)” इतोग़.
नावा दायनद अग़ि मीक इतेक एर्काय मन्ह्ता,” इनजोर इतोग़.
बेद्रम नना मीकु जीवा कीतन, अद्रमे मीट ओर्विह्क-ओर्वोग़ जीवा कीयना, इदे नावा उकुम आंदु.
“मति इंजेके नाक लोहतोनके नना पेसिस दाय्ह्नन. ओसो ‘निमा बेगा पेसिस दाय्ह्निन, गूरु?’ इनजोर, मियग्डाहि बोग़े नाक ताल्ह्कोग़.