21 मति उय्तुर इतोर, “इव इद्रमताङ गोटिङ देयम पोयतोनाङ आयोङ, डा! वेग़ गुडिन तोवनाह कीतोग़, देयमतुह्क बह अह कीया वास्ताया?” इतोर.
नाक देवुळ ईतद लावते गुडिर तोवयलाह आतोर, कूटालोर ताकलाह आतोर, मोंडरोगमतोर सव्रेम आस्तोर, एव्डालोर वेनदलाह आतोर, हातोर बार तेग़्किह्तोर, गरिबतोरिह्क बेसता कबुर केंजलाह दोर्किह्ता.
येसुनाङ कीताङ कबस्क पूरा सुरिया पटमेंड आबुर आताङ. अस्के सबे रीतिनाङ रोगह्कने ऊटेम आस मतोरु, कुर्मुटटप आतोरु, पटापुटा नोयनद दुकतोरु ओसो देयह्क पोयतोरु, कुळ्न्दिल रोगह्कनोरु, कय्क-काल्क वाग़तोरु, इद्रम सबे रोगह्कनोरिन येसुनके ततोर. ततस्के येसु सबेटोरिन सव्रे कीसीतोग़.
येरुसलेम सहरते इर्ङमतस्के, मंदिरतुन सिर्तम ईतदिन सीता कीयनद पंडुम वाता.
इचोन इन्जि, ओग़ नेदगा उस्कतोग़, उस्कुलते तोळ्यो पिस्कतोग़. अह कीसि ओग़ पुटगुडिनाङ कोंडानगा अद तोळ्योतुन ओकिसीतोग़.