49 इद केंजिसि, (देवुळिये तोहताह्कु येसु नाक ऊळतोग़ इन्जि) नतन्याल येसुन इतोग़, “ए गूरु, निमा देवुळता मग़निन, इस्रयेल देसेमतुन पिसिह केवाल राजानिन आंदिन!” इतोग़.
अस्के ओडातगा मतोरु “निमा निटमे देवुळता मग़निन,” इनजोर येसुनाङ काल्क मोळ्कतोर.
“यहुदिरा राजाल पुटटोग़ इनजोर तोहतनद उकातुन माट पोळ्द पेसना बाजे ऊळतोम, अहे ओन दंडुम अरयकोम इन्जि वातोम. ओग़ पुटटोग़ु बेगाडोग़?” इन्जि वेर उकान ऊळवालोर ताल्ह्कतोर.
येरुसलेम सहरतोरिह्क वेहाट, “ऊळाट, मीवा राजाल मियके वास्तोग़, कुलुल बुद आसि, गाळ्दतगा उदसोरे, इतेके गाळ्द-पियोतगा उदिस वास्तोग़!”
लोकुर वेरिन गोटुस्कनगा जोहर कीयना ओसो ‘गूरु’ इनदना, इद्रमताङ वेरिह्क बेसु.
“मति मीकु बोग़े ‘गूरु’ इनमाकेग़. बाराह्क इतेके नना ओर्वोनन मीवा गूरुनन, मीट मात्रम कतमतोरिर तमोग़-दादालोरिर मह्निर, मियगा उड्लोग़-बेरोग़ इलविर.
पया येसु गुमसिना मुनेह नितोग़. नितस्के, गुमसि ओन ताल्ह्कतोग़, “निमा यहुदिरा राजानिना?” “निमा इह्निन, अहे!” इनजोर येसु इतोग़.
अस्के देयह्कना मुक्याल येसुना पट ऊळलाह, ओना एरे वास इता, “निमा देवुळता मग़निन मनाह्कु, इव बंडानु आरिङ मारियिह कीम,” इता.
इतस्के देवतुल इता, “देवुळता पवित्र जीवा नीवा पोग़ोन रेगग़ा, बेरा डीसाता देवुळता दळ्म नियगा अरताह्कु, निमा नेलाङ हव्ककिन. अदिनेनाह्क नियगा पुटवाल पवित्र पेकानु, देवुळता मग़ि इनदनुर.
ओर इद्रम केयतोर इतेके, “देवुळबाबाना अदिकर पोस वावाल राजाह्कु देय्वा आयि! देवुळता संगे गूनम मन्ह्ता! पोग़ोटा बेरा देवुळतुह्क मान आयि,” इनजोर केयतोर.
देवुळतुन बोग़े बेस्केन ऊळोग़. मति देवुळबाबाना संगे गट्ने मनवाल तना वग़ोग़ मग़ि, ओग़े माक बाबानु पुन्पिह कीतोग़.
अह आतदिन नना कोंडामेंड ऊळतन, ऊळिसि वेग़ देवुळताय पेकाल आंदोग़ इन्जि, मीक साक्सि ईय्ह्नन,” इन्जि योहन वेहतोग़.
येसु पेग़्के मिळ्न्दिस ऊळतोग़ अस्के, वेर इर्वुर ओना पयाह पयाह वासोर मतोर. “मीकु बाताल गावले?” इन्जि येसु वेरिन ताल्ह्कतोग़. “गूरु, नीवा मनदनद जागा बेगाडु?” इन्जि वेर इतोर.
“(बोग़े ऊळवाय मतोग़ अस्के,) नीकु नना अंजिर मराता इळ्न ऊळतन, इद्रम इताह्कु नाक निमा विस्वस कीय्ह्निना? निमा तेन्काय ओसो बेह्रा डीसाताङ पोल्लोङ ऊळकिन.
अस्के पिलाति ओन इतोग़, “अह इतेक निमा राजानिना?” येसु ओन इतोग़, “निमा इह्निन, अहे. सेतेमता लोप्पा वेहतलाहे, नना इद बूमते पुट वातन. बोर सेतेमते ताकिह्तोर, ओर नावाङ पोल्लोङ केंजिह्तोर,” इतोग़.
अद आंचाळि नाटे अन्ज मतस्के, कग़यवालोर येसुनु “अले गूरु, इव नीक तिनदलाह ततोम, तिन,” इन्जि इतोर.