3 इळ्ता, पोग़ोटा बूमते मनदनव कतमतविन, देवुळि ओनाये मेटे पुटिह कीता. ओना मेटे पुटो इनाह बेदे इले.
ओग़ इद दुनियातेन वातोग़, ओनाय मेटे देवुळि दुनियातुन पुटिह कीता, मति ओग़ बोग़ आंदोग़ इन्जि, दुनियातोर पुनोर.
ओग़ सुरुमुनेताह देवुळता ऐंगे मतोग़.
अह इतेकाय, माट विस्वसिरेनाह्क उंदिय देवुळ मन्ह्ता इतेके मावा देवुळबाबाले. ओग़े सबेटविन पुटिह कीतोग़. माट ओनेनाह्के पिसिह्नल. अद्रमलेह्काने मावा सामि इतेके किर्स्तु येसुसामि वग़ोग़े! देवुळि ओना कयदे सबेटविन पुटिह कीता. ओनाय कयदे माक वने पिसिह कीता.
सबेटविन पुटिह कीतद देवुळि, इद पोल्लोतुन मुने वेल्लाय जोम आनाह, पुन्पिह केवा तासिस मता. मति इंजेके अद पोल्लोतुन सबेटोर मन्कलोरिह्क तोहतनद कबळतुन वने, नाक देय्वा कीसि ईता.
विस्वस कीताह्कु, देवुळता तोडटा पोल्लोते, पूरा दुनिया पुटटा इनजोर पुतल. इतेके माक दिसनविन, दिसवद मादाहि देवुळिये पुटिह कीता इनजोर, विस्वस कीय्ह्नल.
येसुये देवुळ लोहतोग़ पिसिह केवाल इनजोर, बोर बोर विस्वस कीस्तोर, ओर देवुळताङ मग़्क-मयास्क आस्तोर. ओसो बोग़ाय तना बाबान जीवा कीस्तोग़, ओग़ु बाबानग्डाहि पुटटोर सबेटोरिन वने जीवा कीस्तोग़.
“लोदिकिया सहरता विस्वसिरा मुडा देवतुलतुह्क इद्रम रासा: आमेन इनदनद पेदिरतोग़ इतेके, बर्वस लायकतोग़ निटम साक्सि एवाल, बोना मेटे देवुळि सबेटविन पुटिह कीता, ओग़ु मीट विस्वसिरिन इनदलाह आतोग़:
“ए मावा सामिनिन, मावा देवुळतिन! निमान सबेटविन पुटिह कीतिन. अव नीवाय विचरते मन्ह्ताङ. नीवाय विचरते अव पुटटाङ. अदिनेनाह्क निमान डीसाता, मानता, बेरा लावता लायकतोनिन आंदिन,” इनजोर इन्ह्तोर.