7 ओसो पिसिह केवाल किर्स्तुना बेसता पेदिर मीक अरता, अद पेदिरतुन वने पास्कवालोर, वेरे साव्कर मन्कलोर आयो रा?
मति अगा मतोर परुसिर इदिन केंजिस इतोर, “वेग़ कोनि बेल्जेबुब इनदनद देयह्कना मुक्यानाय साय्ताते, देयह्किन पूंड पग़यह्तोग़!” इद्रम अडम वळ्ह्कतोर.
जमा आसि इतोर, “महरज, ओग़ नाळेह केवाल जीवात मनदह्पा, ‘नना हासि मूंड दियाने ओसो जीवा अरयकन,’ इनजोर इन्ज मतोग़, इद पोल्लो माक सीता मन्ह्ता.
अस्के ओन अगा दोर्किह कीसि, (येसुना सेवाते तना तोळ आयलाह,) ओन अंताकिया सहरते ततोग़. पया वर्सामेंड ओर इर्वुर, विस्वसिरा मुडा संगे मन्जि, वेल्लाटोरिन येसुना पोल्लोतुन काग़्हन्दुर. अस्के मुने-मुने अंताकिया सहरतगान, विस्वसिरिन किर्स्तुनोर इन्जि, लोकुर पेदिर तासतोर.
अह आसि दुस्राङ वेल्लाङे जातिनोर नाक पर्ह्कनुर, इतेके नयेनाह्क नना आचतोरु यहुदि आयवोरु,’ इनजोर देवुळि वेहता. इदिन वेल्लाय मुनेताहि तना मन्कलोरिन पुन्पिह कीसोर वाता, इनजोर रासिस मन्ह्ता.
बेगा बेगा देवुळता पार्तनाताङ लोह्क मताङ, अगा बेचानाह किर्स्तुनोर येसुन पास्कोर, अचानाह नना ओरिन पका सिक्सा कींदन. ओसो यहुदिरा बूमतुह्क अबर मतव सहर्कनगा वने अन्जि, ओरिन तिपल कींदन, अचोन ओरा पोग़ोन ओङ आंदन.
वेग़ येसुन विळ्सिस बोग़े, मावा पापमता सिक्साताहि पिसिह कीया पग़वोग़. बाराह्क इतेके माट पापमताह पिसलाहि, इद बूमतगा ओन विळ्सिस, दुस्रोग़ पिसिह केवान देवुळि मन्कलोरिह्क एवो!” इतोग़.
पोग़ोटाङ आयिङ, बूमतोर आयिर, सबेटोराङ लोह्कना पेदल इतेके पोग़ोटोग़ देवुळबाबाले.
ननान कोनि मुने येसुन उस्किस-पास्किस वळ्ह्कतोनन, येसुनोरिनु तिपल कीतोनन, पका मोर्दोप मन्कनन मतन. तेला मति, पुनवालेवा ओग़ इद्रमताङ कबस्क कीस्तोग़, इंकातेला ओग़ नाक नमोग़ इन्जि, किर्स्तु येसुसामि नाक दया कीतोग़.
मति माट किर्स्तुनोरोम इन्जि देबाङ तितेके, ताना लजा आयवा, किर्स्तुना पेदिर माक अरता इनजोरे, देवुळतुन जोहर कीम्ह्टु.
ओग़ नेतुर इल्ह्किस मतद गेंदे उहचि मतोग़. ओन देवुळता पोल्लो इनजोर इंदुर.
ओना गेंदेतगा ओसो कोग़्कतगा तना पेदिर रासिस मता. अद इद्रम मता: “सबेटोर राजालोरा राजाल, सामिरा सामि” इनजोर मता.