2 मीटे सीता कीस ऊळाटु, मीवा पार्तनातगा ओर्वोग़ मन्कल बंगरताङ मुदाङ केग़्सि, बेसता मलयळि केग़्स वावेग़. ओसो दुस्रोग़ गरिब मन्कल बार कळ्न्जतद जगा केग़्स वावेग़.
“मति तपे ओन लोन तचि, तनाङ ओर्युलतोरिन ‘अलेट रा! पका बेसता जगा तचि, वेन्क केग़्पिह कीम्ह्टु. वेळ्न्जतगा उंद मुदा केग़्पिह कीम्ह्टु, ओसो एल्पुस्क केग़्पिह कीम्ह्टु.
पया एरोद अंतिपस वने तनाङ सीपय्कना संगे, येसुन पास्किस कवतोग़. ओन राजान कीतपु, मिळ्स्कनद जगा केग़्पिह कीसि, पिलाति गुमसिनेकेन मल्हच ओया वेहतोग़.
बेसता जगा केग़तोन ऊळिसि, “इगा बेरोर उदनद जागातगा उदा!” इनजोर इनेरिर, गरिब मन्कन बार, “इगा निच मन रा! उदना इतेक बार नेल उदा,” इनजोर इनेरिर.