12 मति बेद्रम नना मीवा लेह्का अडोन नोमवोनन आतन, अद्रमे मावोरिर, मीट वने नावा लेह्का आम्ह्टु. अडोनेके मलमाटु इन्जि, नना मीवाङ काल्क अरयह्नन. इचानाह नाक बेस्केन मियेनाहि तिपल वावो.
मति नीवा लोप्पा ओर इद्रम केंजतोर इतेके, निमा दुस्राङ जातिनोरगा मनवालोर यहुदिरिन, मोसानाङ अडोन विळ्साट, मीवा पेकोरेनाह्क डायना रिवज केमाट, यहुदिराङ उतुर्किन माग़्ङाट इनजोर काग़्हतिन अले; इद्रम ओर इग्डोर यहुदि विस्वसिर केंजतोर.
मियग्डोग़ दुकम आनाह केवाल मन्कल, ओग़ नाके आयो, मति मीक सबेटोरिन वने, दुकम आनाह कीतोग़, बोरिह्क एक्वा, बोरिह्क तक्वा. (ओना तप वीळिस तोहतलाह ऊळोन.)
कुरिंत सहरतोरिर! मीक पकाय जीवा कीय्ह्नोम, मीक मकिह कीतद पोल्लो बेदे मावा जीवातगा इले.
तपेना लेह्कान मीक वेहतलाह आतन: माट बेद्रम मीक जीवा कीय्ह्नोम, अद्रम माक वने कीम्ह्टु!
कलियिस तेला मति, वेर देवुळता सेतेम कबुर वेहतपु ताकोर आंदुर, तेन ऊळिसि नना कतमतोरा मुनेह पत्रुन तेर्हतन. “निमा इतेक यहुदिनिन आस तेला, किर्स्तुनगा वाताह्कु यहुदिराङ अडोन विळ्सिसि, यहुदि आयवोरा लेह्काने ताकिंदिन; मति इंजेके दुस्रा जाततोरिन निमा बेद्रमि मावा यहुदिराङ अडोङ नोमलाह जबर्दस्त कीय्ह्निन?
नना मियगा बेद कह्टेम कीतन, अद पूरा उगसे अता बहे इन्जि, नना मियेनाह्क आलिह कीय्ह्नन.
नाकु दुक अरताह्के, नना मियगा मुने वास मतन. वासि मीकु किर्स्तुना बेसता कबुर वेहता पग़तन, इदिन मीट पुतिर.
नाक बार अद्रमता दुनियातोरा कदर मुर्तिय गावल आयो; मति नना हव्कनागुटातगा हातोग़ सामि येसु किर्स्तुन नमवानन इन्जिये पोग़यिह्नन. अद हव्कनागुटातेनाह्के, इद दुनियाताङ पोल्लोङ नाक पट अरवोङ, अहे नावा ताकमुळि दुनियातोरिह्कु पट अरवो.
मावोरिर, येसुसामि किर्स्तुना देय्वा मियगा मनि.आमेन.