34 पया ओग़ मंत्रि इद पोल्लोतुन अर्विसि पिलिपिन ताल्ह्कतोग़, “देवुळता कबुरतोग़ बोना पोल्लोतुन इगा रासतोग़? तनाय पोल्लोतुना? बार बोग़ दुस्रोना पोल्लोतुना? अले नाक वेहा,” इतोग़.
पया येसु लोकुरिन विळ्सिसि लोन अतोग़. अस्के तनाङ कग़यवालोर ओनगा वास इतोर, “गूरु, पोलमते वीततद अकल रोंडाता पीटोतुन, माक पङ्ने तेळियिह कीस वेहा,” इद्रम ताल्ह्कतोर.
पया सिमोन पत्रु ओन ताल्ह्कतोग़, “इद कळ्वोग़ता पुन्पिह कीयनद पोल्लोतुन, माक तेळियिह कीस वेहा, गूरु,” इतोग़.
इतस्के पिलिप दायह्पा, ऊळाट कूस इनदनद देसेमतोग़ ओर्वोग़ मन्कल वने, अदे अग़दुह्क अनजोर मतोग़. ओग़ मन्कल बाय्लाल मन्जि, कूस देसेमता कन्दाके पेदिरतद रानिना मंत्रि आंदोग़. ताना राजेमताङ कोतान ऊळेवाळे केवाल आंदोग़. ओग़ देवुळतुन मोळ्कलाहि येरुसलेम अन्जि,
ओना कदर रेहनेके, बोग़े ओनेनाह्क नेयम कीस एवोग़. ओर ओना जीवा तिताह्कु, ओना जालपिलता पोल्लोय इले. इनजोर रासिस मता.
अस्के पिलिप, मंत्रि अर्वसोर मतद वचनतेनाह सुरु कीसि, येसुना बेसतल कबुरतुन तेळियिह कीस वेहतोग़.