3 वासि इता, ‘निमा नीवा देसेमतुन, नीवा जीवा-तलातोरिन विळ्सिसि, नना तोहतकन अदु देसेमते दाकिन,’ इनजोर देवुळि वेहता.
बोर नाकाय वीळिसि तमाङ तलिस्क-तपेरिन एक्वा जीवा कीस्तोर, ओर नावाङ कग़यलाह ओप्पोर. अहे बोर नाकाय वीळिसि तमाङ मग़्क-मयास्किन एक्वा जीवा कीस्तोर, ओर वने नावाङ कग़यलाह ओप्पोर.
“अद्रमलेह्काने मियग्डाह वने बोरे मनिर, आपुना सबे मालसोम, अनम-दनम, ओसो मियगा मनदनव सबेटविन विळ्स पग़विर इतेके, नावाङ कग़यवालोरिर आया पग़विर.
अस्के अब्रहम कसदि जाततोर मनदनद मेसोपोटामिया देसेमताहि पेसिसि, हारान इनदनद सहरतगा अतोग़. अगा ओना तपे हातापया, देवुळि अब्रहमिन अद सहरताहि पेहचि, इंजेके माट मह्नल इद देसेमतगा तच उदिह कीता.
इद्रम वने रासतद मन्ह्ता: “अदिनेनाह्क ओरग्डाहि पेसिस वाटु, ओरग्डाह एग़िस मन्ह्टु. कळ्वोग़ आतदिन इटमाट, अस्के नना मीक एरे कीकन.
विस्वस कीताह्कु, अब्रहम देवुळताङ केंजिसि, पुनवद बूमतगा दायलाह पेसतोग़. देवुळि ओन, “नना तोहतकन अद देसेमते दाकिन, अद पूरा बूमि नना नीक ईकन” इनजोर, पोल्लो विळ्सता. तान विस्वस कीताह्कु, ओग़ तना बेके दायनद इनजोर पुनोग़, मति पेसतोग़.