21 पूरा दुनियातुन पूना कीकन इन्जि, देवुळि वेल्लाय मुने तना पवित्र कबुरतोरा संगे वेहच मता. पूना कीयनद कालम एवनाह, किर्स्तु पोग़ोन देवुळदीपते मनदनोग़.
निचि ओरिन इद्रम इतोर: “ए गालिल पटटोरिर! बाराह्क पोग़ोन ऊळसोर नितिर? देवुळि येसुन पोग़ोन देवुळता जागातगा ओता. मीट ऊळनाह बेद्रम ओग़ पोग़ोन अतोग़, अद्रमे उंद दिया ओसोवन मल्स वायनोग़,” इतोर.
येसुना मोकतेनाह्कु, येसुन विस्वस कीतोर कतमतोरा पापमतुन देवुळि मापि कीस्ता इन्जि, मुनेतोर देवुळताङ सबेटोर कबुरतोरा सास्त्रम वेहतह्ता,” इनजोर पत्रु इतोग़.
अदिह्क इंजेके मीट पापमता अग़दाहि मिळ्न्दिसि देवुळतके मल्म्ह्टु, अस्के देवुळि मीवा पापमतुन एडिह कीयग़ा. एडिह कीसि अद मीवा जीवातुह्क आरम ईयग़ा.
ओसो देवुळि मयेनाह्के निल्पिह कीतोग़ पिसिह केवानु (इतेके येसुन) ओसोवने लोहचीयग़ा.
मुनेता कालमते देवुळि मावाङ तादोर-बाबोरा संगे वळ्ह्किंदु. ओरिन (पिङम-पङम वळ्ह्को; मति) तना कबुरतोरा मेटे, ऊक-ऊके अलग-अलग रीतिने, तना पोल्लो वेहंदु.
ओरु मन्कना बुदते तानाङ पोल्लोन पुटिह केवोर; मति देवुळता जीवा ओरा पोग़ोन उदतापयाने, अव पोल्लोन वेहतोर.
वेल्लाय मुने, देवुळता पवित्र कबुरतोर तानाङ पोल्लोन वेहतोर; ओसो मावा पिसिह केवाल येसुसामि किर्स्तु ईतद उकुम, ओनाङ बळयिरा तोडटे मियगा वाता. इव मीट कग़यतव पोल्लोन सीता कीम्ह्टु इनजोर, नना वेहतलाह आतन.
ए देवुळदीपतगा मनवालोरिर! देवुळता मन्कलोरिर! किर्स्तुनाङ बळयिरिर! देवुळता कबुरतोरिर! अद सहर मीक कोटुल पोस मताह्कु, मियेनाह्क देवुळि तान्क इंजेके सिक्सा ईता. अदिनेनाह्क गिर्दा आम्ह्टु!
इव सबेटविन तोहतस्के, अद देवतुल नाक इता, “इंजेक जल्दि आयनव पोल्लोन, तन्क माळवालोरिन तोहतलाहि, तना कबुरतोरिन वेहनाह कीयनद देवुळि, मावा सामि, तना देवतुलतुन लोहता. इव पोल्लोङ बर्वस कीयना लायकताङ ओसो निटमताङ मन्ह्ताङ.