14 देवुळता पवित्र, सेतेमते ताकवाल मग़ि येसुन पास्किसि, ओर्वोग़ हव्के मन्कन विळ्सिस ईम इनजोर, पिलातिन इतिर.
वेर इके पेर्मालोर ओसो यहुदिराङ पेदल्कु “‘मयेनाह्कु बरबसिन बारा विळ्सिसीम, येसुन बारा हव्का,’ इह इनजोर माट गुमसिन इनदकल,” इन्जि लोकुरिन वेरु पका तग़्हतोर.
अद देयम जोरते केयिस इद्रम इता, “ए नासरेत नाटेनोग़ येसुनिन, मावा संगे नीवा बाताल कबळि? निमा बह माक बूळे कीयलाह वातिना? निमा बोनिन इनजोर पुनोना? निमा देवुळ लोहतोग़ पवित्र मन्कनिन आंदिन!” इता.
मति पेर्मालोरु, “मयेनाह्क बरबसिन विळ्सा इनजोर, माट गुमसिन इनदकल,” इन्जि लोकुरिन पका तग़्हतोर.
बरबसि इनवाल मन्कल, तना तोळतोरा संगे जेलते मतोग़. ओग़ तना तोळतोरिन पोसि, रोम सर्करतोरा संगे विरुद आसि, मन्कलोरिन हव्किस मतोग़.
इतस्के देवतुल इता, “देवुळता पवित्र जीवा नीवा पोग़ोन रेगग़ा, बेरा डीसाता देवुळता दळ्म नियगा अरताह्कु, निमा नेलाङ हव्ककिन. अदिनेनाह्क नियगा पुटवाल पवित्र पेकानु, देवुळता मग़ि इनदनुर.
पया जेलते मतोग़ सर्करता विरुद मनवाल हव्के मन्कनु, लोकुर ताल्ह्कताह्क, ओन विळ्सिस ईया वेहतोग़. मति इंजेक तम्क विचर वातप बहे कीयिर इनजोर, लोकुरा कयदे येसुन ईसीतोग़.
नना बाबानेके पेसिस दाय्ह्नन, पया इद बूमते मीक नना बेस्केन दिसोन आयकन. अदिनेनाह्क दुनियातोरा सेतेमि निटम जोलिय आस्ता इन्जि, देवुळता जीवा (नावा जागाते वासि,) ओरा तप तोहतग़ा.
अस्के ओर पका केयिस-केयिस इतोर, “वेन विळ्समा, मति मयेनाह्क बरबसिन विळ्सा!” (बरबसि इनवाल बेरा डाकु आंदोग़, ओग़ जेलते मतोग़.)
येसुन हव्कना सिक्सा ईयना इद्रम, ओना पोग़ोन बातय कसुर दोर्किह कीया पग़वोर. मति पिलाति इनवाल गुमसिनगा अन्जि, वेन हव्कनागुटातगा वेळ्हा इनजोर, अर्जि कीतोर.
अस्के ओग़ नाक इद्रम इतोग़, ‘मावाङ तादोर-बाबोरा देवुळता विचर बाताल मन्ह्ता, अद नीक एर्का आयना, ताना सेतेमतोग़ मग़िन ऊळना, ओसो ओग़े मग़ना तोडटे वेहतनद पोल्लो नीक केंजलाह दोर्कना, इदिनेनाह्के देवुळ नीक आचता.
ओग़ वेहतद पोल्लो निटम करल आता. एरोद अंतिपस राजाल, पिलाति गुमसि, वेरु इदे येरुसलेम सहरतगा, यहुदि आयवोरा संगे यहुदिर कलियिसि, निमा निल्पिह कीतिन ओग़ पवित्र सेवक येसुन अडम आतोर. मति निमा अचोन लावतोनिन इतेके, बेद नीवा मुनेताहि विचर मता, अचोने ओर कीया पग़तोर.
“येसुना पोल्लोतुन काग़्हतनद आयो इनजोर मीक वेहोमा? मति मीट इतेके, येरुसलेमतगा कतमतोरिने ओना पोल्लोतुन काग़्हचीतिर. अचोने आयो मति, ओन माटे हव्कनाह कीतोम इनजोर, मावा पोग़ोन कसुर वाटलाह ऊळिह्निर?” इनजोर तप तोहतोर.
देवुळता कबुरतोरग्डाहि मीवा तादोर-बाबोर ओर्विन वने तिपल केवोरा, अले वेहाट? देवुळ लोहवाल सेतेमतोग़ किर्स्तु वायनोग़ इनजोर, अद कबुरतुन मुनेन पोकुर कीतोरिन, मीवा तादोर-बाबोर हव्कतोर. अद्रमलेह्का ओग़ किर्स्तु वातस्के, मीट ओना पोग़ोन उगसिन तप तोहचि, हव्कनाह कीतिर.
किर्स्तु पापमलेवा मतोग़. मतेक तेला माट ओना संगे जोळेम आसि, देवुळता मुनेह सेतेमतोर आयना इनजोर, देवुळि मावा पापमतुन ओना पोग़ोन वाटिसि, मावा बद्लाते ओन्क सिक्सा ईता.
ओसो सेतेमतोर मन्कलोरिन कोरोटटे ओसि, जोल कसुर वाटिस, ओरिन हव्कनाह कीतिर, ओर मीक रोमिह केवोर वने.
किर्स्तु इंका मावा पापमतेनाह्कु देबाङ अर्सि डोलतोग़, इद पोल्लोतुन माग़्ङमाटु. ओग़ सेतेमतोग़ मन्जाय, माकु देवुळतगा कलियिह कीयलाह, माट पाप्यह्लोरेनाह्कु हातोग़. ओना उंदिय मल्का डोलमुळ आता. लोकुर ओनु हव्कताह्कु, ओना मेंदुल डोलता. तेला मति जीवाते तेग़्किसि,
ए पेकोरिर! मीट पापम केमाटु इनजोर, इव पोल्लोन नना मियेनाह्क रासलाह आतन. मति मयग्डाह बोग़ाय पापम कीतेके, माकु देवुळबाबाना संगे गूनम केवाल ओर्वोग़ तोळतोग़ मन्ह्तोग़. ओग़े सेतेमतोग़ येसु किर्स्तु आंदोग़.
“पिलदिलपिया सहरता विस्वसिरा मुडा देवतुलतुह्क इद्रम रासा: पवित्र मनवाल, सेतेम वळ्ह्कवाल, नीवा मुडोरिह्क कबुर लोहतलाह आतोग़. दाविदना राजेमता अदिकर वेनाय कयदे मन्ह्ता. वेग़ तेग़यतद अग़दुन, बोग़े केहता पग़वोग़; वेग़ केहतद अग़दुन बोग़े तेग़य पग़वोग़. वेनाङ केंजाटु: