13 अनेके नेक निच मता, अस्के पोग़ोटाहि पोळ्दता वेह्चतुह्काय एक्वा दींचतद वेह्च, नावा ओसो नावा तोळतोरा पोग़ोन, सर्ने वेह्च अरतदिन ऊळतन.
अस्के वेर ऊळनेके, ओना रूप मिळ्न्दता. ओना मोकमि पोळ्दलेह्का मांजिंदु, ओसो ओनाङ गेंदेङ वेह्चता लेह्का तिर्मिळ्स्किंदुङ.
“अनेक अनेके नेक निच मता, अस्के नना दमिस्क सहरता एरे एव्स मतन. अचोटेन दोम्ह्क्नेन कोंडाङ नाह्क पग़वाह, पोग़ोटाहि नावा सर्ने बेरा उंद वेह्च अरता.
नावा तोळतोर सिरप वेह्चतुन ऊळतोर, मति नावा संगे वळ्ह्कतद पोल्लो ओरिह्क तेळियो.
“अद्रमे उंद देबा, पेर्मालोर नाक दमिस्क सहरते, येसुनाङ विस्वसिरिन पोयतलाह, अन इनजोर वेहचि, अद कबळतुन कीयलाहि अदिकर ईतोर. अस्के नना अनजोर मतन.
अद वेह्च अरतस्के, माट सबेटोरोम नेल देळ्ब अरतोम. अरतस्के नना उंद आल्का इब्रि पोल्लोते इद्रम केंजतन इतेके, ‘ए सोलु, निमा नाक बाराह्क तिपल कीयलाह आतिन? कोंदा तूतिरतुन लाता ईतेक बेद्रम गडिह्ता,(अद्रमलेह्का नावा पोल्लोतुन अडम आसोर मतेके,) निमान आरेम आयकिन,’ इता.
पया सोलु अद सीटटुन पोसि, दमिस्क सहरते दायलाह आतोग़. अद सहरता एरे-एरे एव्स मतोग़, अस्के पोग़ोटाहि दोम्ह्क्ने ओना सर्ने वेह्च अरता.
ओग़ तना तिनळ कयदे, एळुङ उकाङ पोस मतोग़. ओना तोडटग्डाहि रेंड बाजेङ वाय्व मनदनद, ओळतद तल्वर कसेग़ पेसिस मता. ओना मोकमि नेक निता पोळ्दलेह्का दींचिंदु.
अद सहरतगा वेह्च ईयलाह पोळ्दता, नेलाता गर्ज इले. बाराह्क इतेके अगा वेह्च ईयनद चिमलि इतेके, गोरेपिलाये मन्ह्ता; तानगा देवुळता बेरा वेह्च दींचिह्ता.