2 इतस्के अनन्याल पेदिरतोग़ मोदुल पेर्माल, पोलुना एरे निच मतोरिन, “ओन चापुळ ईम्ह्ट रा!” इनजोर उकुम ईतोग़.
अस्के अगा उय्तुर लोकुर येसुना तोडटगा उस्कतोर, उय्तुर बारा ओन नल्हतोर, ओसो उय्तुर ओनाङ कोंडान दोहचि, ओन सापुस्क ईस इतोर, “निमा देवुळ लोहतोग़ राजानन, देवुळता कबुरतोनन इह्निन इतेके, नीक बोग़ नल्हतोग़, अदिन देवुळता जीवाते वेहा, रा!” इन्जि ओन पास्कतोर.
येसु अह इतस्के, अगा निच मनवाल मंदिरता पह्रातोग़ ओर्वोग़, येसुन चेट इनाह चापुळ ईतोग़, ईसि इतोग़, “निमा मोदुल पेर्मान इह बह इह्निन?” इतोग़.
“नना बेदाय गल्ति पोल्लो वळ्ह्कतन इतेके, बाताल गल्ति वळ्ह्कतनो, अदिन वेहा. मति करल वळ्ह्कतन इतेके, निमा नाक बाराह्क नल्हतह्निन?” इन्जि येसु इतोग़.
पया एयुङ दियाङ आनेके, अनन्या पेर्माल ओसो यहुदिराङ उय्तुर पेदल्कु, वेरु तिरतुलु पेदिरतोग़ वकिलिन पोसि, केसरिया सहरते वातोर. वासि पेलिक्स गुमसिना मुनेह, पोलुना पोग़ोन कसुर तोहतोर.