9 उंद दिया पोलु वेहतनाङ पोल्लोङ, ओग़ कूटाल उदिसि बेस केंजलाह आस मतोग़. अस्के पोलु ओन कोंडा मिळ्हवा ऊळतोग़, ऊळिसि वेग़ कूटाल सव्रेम आयलाह, येसुन विस्वस कीस्तोग़ इन्जि पुतोग़.
ओर येसुन नमवाह्कु, अगा ओग़ु बेरा लावताङ कबस्क वेल्लाङ केवोग़.
“इंगो बायि, नयगा नीवा विस्वस बेचोटा बेह्रा मन्ह्ता! निमा ताल्ह्कतपे नीक आयि,” इन्जि येसु तान देय्वाताङ पोल्लोङ वेहचीतोग़. पया अदे गट्काते ताना मयाळि सव्रेम आता.
इद पोल्लोतुन केंजिसि, येसु पकाय बामतोग़. अस्के तना पयाह वावालोर मुडुन इतोग़, “इह केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, इचोटा बेरा विस्वस नाकु मावोर इस्रयेलतोरगा बोनगान बह दिसो!
बोयमुळतुह्कु येसु पेग़्के मल्स ऊळिसि, अद आंचान इतोग़, “पेडि, निमा दीरा पोय्म! नना नीक सव्रे कीकन इन्जि, निमा विस्वस कीताह्के, बेस आतिन.” इताहे अदे गट्काते अद आंचाना बादा मायता.
इतस्के येसु इतोग़, “अले! अह इतेके नावा पोग़ोन विस्वस कीतिन, अदिह्क तोवयकिन,” इतोग़. इताहे ओग़ तोप्नेन तोवतोग़. तोवतस्के अदे अग़दगा येसुना पयाह अतोग़.
ओरा विस्वसतुन ऊळिसि, कय्क-काल्क वाग़तोन, येसु इद्रम इतोग़, “अल बाबा! नना नीवाङ कसुर्किन मापि कीय्ह्नन,” इतोग़.
इतस्के येसु ओसोवने तना कय, ओनाङ कोंडानगा तासतोग़. तासतस्के ओग़ ओसो नाह्किस ऊळतोग़. अस्के पूरा सव्रेम आसि, ओग़ मुनेता लेह्काने सबे पोळ्क्ने तोवया बोटटोग़.
इतस्के कुरनेलि तान ऊळिसि पका रेयतोग़, रेयिसि “बाताल सामि?” इतोग़. अस्के अद इता, “निमा पार्तना कीय्ह्निन, लेवोरिह्क दर्मम कीय्ह्निन, इद देवुळतुह्क बेसता कोड वाटटप लेह्का गिर्दा वास्ता.
अस्के पत्रु, योहनि, इर्वुर आसि ओनेके बेट-बेट ऊळसोरेने, पत्रु इतोग़ “मयेक ऊळा!”