8 अस्के देवतुलि, “नळ्ह्कोटुह्क पटा दोहा, एल्पुस्क केग़्म” इता, इतस्के ओग़ अद्रमे कीतोग़. ओसो “पोग़ोटा जगा केग़्स, नावा पयाह पयाह वाय,” इता.
तमा पापमताहि मिळ्न्दतोर इन्जि तोहतलाह, नना लोकुरिह्कु देवुळता पेदिरते सिरप एते मीहवानन आंदन. मति नाक तेला बेह्रोग़ ओर्वोग़ डीसातोग़ मन्ह्तोग़, ओग़ नावा पया वायनोग़. ओना कादुन इटलाह वने नना ओप्पोन, अचोन नना उड्लोनन! ओग़ देवुळता पवित्र जीवाते ओसो किसते, मीक मीहवाल आयनोग़.
अहे ओसो एल्पुस्क केग़्स अन्ह्टु, मति रेंड-रेंड जगाङ-गेंदेङ ओयमाटु,” इतोग़.
केंजाट, नना मीकु सेतेम वेहतह्नन, अद्रम माल्काल मल्स वातस्के, ओर्युलतोर उंजवालेवा तयर मतोर इतेके, माल्काल कुदि दुपट नंडटुह्क दोहतनोग़. दोहचि मीट बेसतोरिर इनजोर ओरिन उदिह कीसि, तना कयदेन गाटो तीहतनोग़. ओसो ओरा एरे वासि, ओरा सेवा कीयनोग़.
अस्के बाताल आता इतेके, दोम्ह्क्नेन देवुळता देवतुलि पत्रुन दोहच मतद अरातगा वासि निता. नितस्के अद अरातगा वेह्च आता. अस्के अद बाताल कीता इतेके, पत्रुना मेंदुदुन मेल्हचि, “अले पत्रु चट्पिट तेदा!” इनजोर इता. इतस्के पया, (सीपय्क तेदवाय,) पत्रुन दोहच मतव गोल्स्क ओनाङ कय्कनाहि तमतमाय कुसताङ.
इतस्के ओग़ ताना पयाह पयाह अनजोर, जेलताहि पेसतोग़. देवतुल कीयनद निटमे इनजोर, ओन्क मुर्तिय एर्का इले आसि. “देवुळता देवतुल बाताल कीयलाह आता, इद सबे निटम आयो मति, नना कला कळ्स्किह्नन बहे,” इंदोग़.
बेद देवुळ नाक पोयता, बेद देवुळतुन नना माळिह्नन, अदे नावा देवुळि नग़्का तना देवतुलतुन लोहचि, इद कबुर नाक वेहता:
पया बेद्रम आता इतेके, देवुळता देवतुलि पिलिपनगा वासि इद्रम इता, “निमा दक्सिन बाजेतेके पेसिसि, येरुसलेम सहरताहि गाजा इनदनद सहरतेक दायनद अग़ पोस अन,” इता. (अद अग़ि पेळ्ह्कल बूमतुह्क दास्ता.)