22 अस्के ओग़ वेहतदिन केंजिसि मन्कलोर, “इद कोनि मन्कना आल्का आयो, मति उंद देवुळता आंदु,” इनजोर केयसोर मतोर.
अस्के “पलाना दिया मीवा संगे कलियकन” इनजोर, एरोद राजाल वेहच मतोग़. पया अद दिया एरोद राजाल तना सोबाता राजमलयळि केग़्सि, नेयम कीयनद कुर्सतगा उदतोग़. उदिसि जमा आस मतोर लोकुरिन, पोल्लोङ वेहता बोटटोग़.
मति, राजाल (“आयो, नना मन्कनने,” इन्जि वेहोग़,) देवुळतुह्क मान एवोग़. एवाह्कु देवुळता देवतुल ओनगा पीळा लोहता. अदिनेनाह्क ओग़ बेमर आसि, पोटालोप्पा पुळ्क अर्सि डोलतोग़.
वेर जोलतोर इतेके, मुयोग़-मुयोग़ आयवालोरु; अमेसा दुस्रोरिन कसुर ओपवालोरु; तमाङ लालुस्क मतप केवालोरु; तमाङ तोडिने पोमाडेङ पोल्लोङ वळ्ह्कवालोरु; आपुना पाय्दातेनाह्क दुस्रोरिन मिङताङ-मिङताङ वळ्ह्कवालोर आंदुर.
इद रकसता लेह्का बेरा बेदे इले, ताना संगे लळेम आया पग़वाल बोग़े इलेग़ इन्जि, रकसतुन वने मोळ्कतोर. पया मासुंडि तना अदिकरतुन रकसतुह्क ईताह्कु, लोकुर मासुंडतुन वने मोळ्कतोर.