34 अस्के पत्रु इद्रम वेहता बोटटोग़ इतेके, “देवुळि बेस्केन मन्कना मोकम ऊळिसि एरे केवो,
अह कीसि, ओर तमाङ कग़यवालोर ओसो एरोद राजाना तुंगातोर उय्तुरिन येसुन ताल्ह्कलाह लोहतोर. “गूरु, निमा सेतेम मन्कनिन आसि, देवुळता अग़ सेतेमते तोहतह्निन इनजोर, माट पुह्नोम. निमा बोर बाताल इनदनुर इनजोर आल्सविन, लोकुरा मोकम ऊळिस वळ्ह्कविन, इद माक एर्काये.
पया येसु ओरिन काग़्हता बोटटोग़.
अस्के वेर ओनगा अन्जि इद्रम ताल्ह्कतोर, “गूरु! निमा सेतेमतोनिन आंदिन, ओसो अद्रम काग़्हतह्निने वने. बेस्केन उड्लोर-बेरोर इनजोर ऊळविन. ओसो देवुळता अग़दुन सेतेमते तोहतह्निन इनजोर माट पुह्नोम.
अदिनेनाह्क नना तोप्नेन नियेके कबुर लोहतन. निमा एवतिन अदिह्क पकाय बेस कीतिन. इंजेके देवुळि नीक वेहतव सबे पोल्लोन केंजलाहि, माट देवुळता मुनेह जमा आतोम,” इनजोर कुरनेलि इतोग़.
ओर विस्वस कीतोर, देवुळि ओरा पापमतुन मापि कीस ईता. अह कीसि माट यहुदिर आयि, दुस्राङ जातिनोर आयि, सबेटोर विस्वसिरिन देवुळि उंदिय रीतते पिसिह कीता इनजोर तोहता.
अस्के पिलिप, मंत्रि अर्वसोर मतद वचनतेनाह सुरु कीसि, येसुना बेसतल कबुरतुन तेळियिह कीस वेहतोग़.
बह इतेके, देवुळि बोने मोकम ऊळिस नेयम केवो.
(इद पोल्लो वने विचर कीस ऊळाटु,) देवुळि सिरप यहुदिराय देवुळिया? आयो! अदु यहुदिरा वने, यहुदि आयवोरा वने देवुळि.
पया ओर मोदुल मन्कलोर इतेके — ओर मुनेताहि पेदल्क आंदुर, तान नना मुर्तिय सीता केवोन. अहे मोकम ऊळिसि, देवुळि मन्कह्क कदर एवो. नना काग़्हतद बेसता कबुरतगा, ओर बेदे पोल्लो मिळ्हतलाह वेहोर.
माल्कालोरिर! मीट वने मीवा ओर्युलतोरिन बेस-नेह्ना तासाटु. मीवा ओसो ओरा माल्काल पोग़ोन मन्ह्तोग़, ओग़ मोकम ऊळिस नेयम केवाल आयोग़ इदिन पुन्जि, ओरिन रेय्पिह कीयना, दगाङ ईयना, इद्रम केमाटु.
पूना पिसमुळ दोर्किह कीताह्कु, डायना रिवज कीतोग़ यहुदि मन्कल मनेग़, डायना केवोग़ यहुदि आयवोग़ मनेग़, कग़यतोग़ मनेग़, गेळा-माळातोग़ मनेग़, ओर्युलतोग़ मनेग़, मता मन्कल मनेग़, इव पोल्लोङ देवुळता मुनेह बेराङ आयोङ. बाराह्क इतेके किर्स्तुये मोदुल आंदोग़, ओग़ माट सबेटोर विस्वसिरगा मन्ह्तोग़.
देवुळि बोनाये मोकम ऊळिस नेयम केवो. अदिनेनाह्क माल्काल मनेग़, ओर्युलतोग़ मनेग़, लाग्वा कबळ केवाना कबळता इसबतेन, देवुळि सिक्सा ईयग़ाये.
मावोरिर! मीटु देवुळता डीसाते मनवाल, मावा सामि येसु किर्स्तुन विस्वस कीतिर. अदिनेनाह्क बोनाय मोकम ऊळिस बह ताकमाटु.
इद्रम कीसि, लाग्वाङ विचर्कने मीवाय नडुम उड्लोर-बेरोर इनजोर, मोकम ऊळिस ताकवालोरिर आयविरा?
मति दुस्रोन उड्लोग़-बेरोग़ इनजोर ऊळतिर इतेक मात्रम, मीट पापम कीय्ह्निर. पया देवुळताङ अडोनु माळवद कसुर, मीवा पोग़ोन उदग़ा.
मीटु “ए बाबा!” इन्जि केयिसि मोळ्कनद देवुळि, बेस्केने मोकम ऊळिसि नेयम केवो, अद मीवा ताकमुळतुन ऊळिसि नेयम कीस्ता. अदिह्के मीटु इद दुनियाते पय्नम अनवाना लेह्का आसि, रेंड दियाङ मनदह्पा, देवुळतुन रेयिसि ताकाटु.