1 मति इद पोल्लोतुन पुन्ज मन: आक्रिताङ दियाने वेल्लाय तिपल वायग़ा.
बह इतेके, वायनाङ दियाने सेतेम पोल्लोतुन, मन्कलोर केंजोर आयनुर. मति तमाय विचरतेनाह्क, तमाङ केव्किह्क बेद पोल्लो केंज वसिह्ता, अद पोल्लो काग़्हवालोर वेल्लाटोर मन्कलोरिन, तमगा जमा कीयनुर.
मुने मीट इद पोल्लोतुन पुनदना गावले: आक्रिताङ दियाने, आपुना लालुसते ताकवालोर वायनुर, ओर मीक कवयनुर, ओसो
पेकोरिर! आक्रिता वेला एवता. किर्स्तुना मोदुल विरुदतोग़ वायनोग़ इनजोर मीट केंजतिर. अद्रमलेह्काने इंजेक वने, किर्स्तुना विरुदतोर वेल्लाटोर वातोर. अदिनेनाह्क आक्रिता वेला वाता इनजोर माट पुतल.
मति, नावा गोततोरिर! मावा येसुसामि किर्स्तुनाङ बळयिर मुनेन वेहतव पोल्लोन, मीट सीता कीम्ह्टु.
ओर मीक इद्रम वेहचोर मंदुर: “आक्रिताङ दियाने देवुळतुन कवालोर मन्कलोर पेसनुर; ओर तान्क ओप्पनाह ताकवा, तमाङ लालुस्कना इसबते ताकनुर,” इनजोर वेहचोर मंदुर.