4 अद इद्रमि: पापम कीतव पोग़ोटाङ देवतुल्किन वने, देवुळि विळ्सो; अविस्किन गोल्स्कने दोहचि, देयमदीपते मनदनद ईकळ गंगाता सिक्सा-बोंदातगा वाटिसीता. वाटिसि तना नेयम कीयनद दियातेनाह्क तासता.
“पया दावळ बाजेतोर लाग्वोरिन नना इनदकन, ‘ए सरपते मनवालोरिर, नयग्डाहि पेसिस अन्ह्टु. देयह्किह्कु ओसो अविस्कना मुक्याह्कु तयर कीतदु, बेस्केन पिववद किसबटटगा अन्ह्टु.
येसुन ऊळिसि, वेर पकाय जोरते केयतोर, “एय देवुळता मग़निन, निमा बार्किया माक अडम आय्ह्निन? नेयम कीयनद कगो एवयनामुनेन, निमा माक सिक्सा ईयलाह वातिना?
पया येसु ओग़ मन्कन पोयतद देयमतुन “वेग़ मन्कनग्डाह पेसिस अन!” इनजोर इतोग़. अस्के “एय येसु, सबेट्क बेरा देवुळता मग़निन, निमा नाक बाराह्क अडम आय्ह्निन? निमा नाक सिक्सा एवोन इनजोर, देवुळता मुनेह किरिया कीम!” इनजोर देयम पोयतोग़ इतोग़.
इतस्के येसु इतोग़, “देयह्कना मुक्याल आरेम आसि, किस-उळ्मलेह्का पोग़ोटाह इळ्न अरतदिन नना ऊळतन.
पया अव देयह्कु, येसुन इद्रम अर्जि कींदुङ इतेके, “माक देयमदीपता सिक्सा-बोंदातगा दायलाह उकुम एमा.
मीट देयह्कना मुक्यानाङे मग़्कनिर! अदिह्के तानाङे लाग्वाङ कबस्क मीट कीयलाह ऊळिह्निर. अद मुनेताहि मन्कन हव्के आंदु. ओसो तानगा बातय सेतेम इले, अदिह्क अद बेस्केन सेतेमतुन पोस मनो. ताना बुदिय जोल वळ्ह्कनद आंदु, बाराह्क इतेके अद जोलहाल ओसो जोलतुन पुटिह कीयनद आंदु.
देवुळि ओग़्सता मराताहि, कोळ्सतव कोमान वने तासवा, एळ्पिस पोहता इतेके, मीट टुटाताहि ततव कोमाना लेह्काडोरिर, मीट विस्वसतुन विळ्सतेके, मीवा बह आयग़ा?
देवुळि किर्स्तुन मयेनाह्क डोललाह वने विळ्सिसीता, वेग़ नावा वग़ोग़े मग़ि इनजोर, विचर वने केवो, अचोन ताना गूनमि! इतेके तना करल कीस मतपु, इव सबेटविन चिव्टम आयवा, माक निटमे ईयग़ा.
पोग़ोटाङ देवतुल्क बारा, अव देयह्किह्काय एक्वा लावताङ मन्जाय मति, सामिना मुनेह अविस्किन पास्कोङ.
अहे मुने मतद बूमतगा मतोरिन वने, अद विळ्सो; तन्क पास्कतोरिन बूळे कीयलाहि, उड्रातुन लोहचीता. मति देवुळता सेतेम अग़दे ताकाट इनजोर, पोकुर कीतोग़ नोहा मुय्तोन मात्रम, ओना एळवुर लोतोरा संगे उड्राताहि पिसिह कीता.
इव सबे पोल्लोन मीक बाराह्कु सीता कीसीय्ह्नन इतेके, सामि तन्क माळवालोरिन तिपलताहि बेद्रम विळ्सिह कीयना, ओसो लाग्वोरिन सिक्सा ईयनासाटि, नेयम कीयनद दिया एवनाह बेद्रम तासना, इविस्किन पुन्ह्ता इनजोर, इव पोल्लोङ तोहतह्ताङ.
मति बोर पापम कीसोर मन्ह्तोर, ओर देयह्कना मुक्याना लोकुर आंदुर. बह इतेक, अदु सुरुमुनेताहिये पापम कीसोर वायलाह आता. तानाङ कबस्किन बूळे कीयलाहिये, देवुळता मग़ि वातोग़.
उड्रातस्के एग़ गोकिह्पा, बोमुल अग़्के गादा पेसना लेह्कान, वेर मन्कलोर तमाङ लजा वानाह मनदनव कबस्किन पेसिह कीस्तोर. ओसो आपुना जागातुन विळ्सिस वेलियनव उकाना लेह्का, (वेर वने आपुना विचर वातपे केवालोरु). वेर अमेसा-अमेसातुह्क सिक्सा आयना इन्जि, देवुळि ईकळ गंगाता जागातुन तयर कीस तासता.
अहे वळ्गा देवतुल्कु, देवुळ ईतद तमा अदिकरतुन वीळिसि, देवुळ अविनेनाह्क तासतद जागातुन विळ्सताङ. देवुळि अविस्किन गोल्स्कने दोहचि, अमेसातेनाह्क मनदनद ईकळ गंगाता सिक्सा-बोंदातगा वाटिसि, नेयम कीयनद दियातेनाह्क तासता.
ताना पया ओरिन नाळेह कीसोर मतद देयह्कना मुक्यानु, उंद देवतुलि मळ्गनद किसबटटगा वाटिसीयग़ा. अगाने अद रकसतुन, ओसो जोल कबुरतदिन, मुनेन वाटटद मन्ह्ता. अवु अगा नग़्का पिळ्विळ, पियल-पोळ्द, अमेसा-अमेसातुह्क किस मंटाते, सिक्सा आसोर मनदनुङ.