11 अद्रमतोन्क तोळ आयवाल मन्कल, ओनाङ लाग्वाङ कबस्कने कलियिह्तोग़.
ईकळते ताकवालोराङ पाय्दालेवाङ कबस्कनगा कलियमाट. मति ओराङ कबस्किन पिङम-पङम तेळियिह कीम्ह्टु.
ओसो विस्वसिरा मुडुन ऊळेवाळे कीयलाह, मुक्यान निल्पिह कीकन इनजोरे, बोनाय पोग़ोन विचर केवालेवा, कंद्रेमते कय्क तासिस निल्पिह कीयलाह ऊळमा. पया इद्रमतोग़ लाग्वोग़ पेसतेके, निमा ओना पापमतगा कलियकिन. निमा इतेक, पापमताहि जेक आम.
इंजेके पाल उनवालोर पिलाङ-पेकोरा लेह्काडोर मन्कलोर, विस्वसताङ पोल्लोने कग़यवोरा लेह्कान मन्ह्तोर. अदिनेनाह्क ओरिह्क सेतेमते ताकनव पोल्लोङ तेळियोङ.
उच्वुर मन्कलोरिन देयमदीपता किसताहि पेहतना लेह्कान, पिसिह कीम्ह्टु. ओसो उच्वुर मन्कलोरिन ऊळिस, दया कीम्ह्टु; मति ओर कीयनद पापमते, मीट वने एग़्कनद आयो इनजोर, उसरते मन्ह्टु; ओरा पापमता माच मीक तुंडमाकि.
ताना पया, पोग़ोन देवुळता जागाताहि, ओसो उंद लेङ केंजतन. अद इद्रम इता: “ए नावा मन्कलोरिर! मीट ताना पापमते कलियमाट! ताना सिक्सा मीक दोर्कमाकि! तानग्डाहि पेसिस वाटु!