21 सिरप देवुळता मुनेह मावाङ कबस्क ओप्पनव आयो, मति मन्कलोरा मुनेह वने, माट कसुरलेवप दिसना इन्जि, सीता कीसोर मह्नोम.
“वेर तमाङ कतम कबस्किन लोकुर ऊळना इन्जि कीस्तोर. देवुळता पोल्लो रासिसि निहच तासतव ताय्तिङ बेराङ-बेराङ पंडिसि, वेरु तमाङ डंडाकय्कनगा ओसो कपरातगा दोहतह्तोर. ओसो तमाङ गेंदे-कोङिह्कु लाट-लाट लासाङ वेळ्हतह्तोर. लोकुर वेरिन पका कर्तुळ इनदना इन्जि वेर इह कीस्तोर.
इद्रमलेह्का मीवाङ सेतेम कबस्क लोकुरा मुनेह वेह्चलेह्का दिसिङ. अस्के ओर अव कबस्किन ऊळिसि, देवुळदीपते मनवाल मीवा बाबान मान ईयनुर.
“मन्कलोर ऊळिस मीक मान ईयनुर, इद विचरते मीट मीवा दर्मम ओरा मुनेह केमाटु. कीतिर इतेके मीवा देवुळदीपतोग़ बाबानगा, मीकु बाताले इनम दोर्को आयग़ा, अदिह्के अह बेस्केन केमाटु.
मीवा दर्मम बोन्के तोहवा केमेन ईयना, अस्के मीवा दिसवद कबळतुन ऊळवाल बाबाल मीक इनम ईयनोग़.
सबेटोरिह्क बेस ओप्पनव पोल्लोना विचर कीसोर ताकाटु. मीवा मेटे बेचोन आया पग़यह्ता अचोन, सबेटोरा संगे गूनमते मन्ह्टु. बोराय मीवा नुस्कन कीतेके, ओरिन कोदा पोयमाटु.
इद्रम कीस किर्स्तुना सेवा कीतिर इतेके, मीवा ताकमुळ देवुळतुह्क विचर वायग़ा, अहे मन्कलोर वने मीक कदर ईयनुर.
वेल्लाटोर नाळेह केवालोर माट लायकतोरोम इन्जि, तम्क पाय्दा दोर्कि इनजोरेने, देवुळता पोल्लोतुन पोकुर कीस्तोर. माट बार अद्रमतोरोम आयोम. देवुळिये माक इद कबळ कीयलाह लोहता. माट ताना मुनेह सेतेमते पोकुर कीय्ह्नोम, किर्स्तुना अदिकरते वळ्ह्किह्नोम.
माट वेल्लाङे दान कोतान ओप्पे कीयलाह आतोम, इद कबळते माक बोग़े कसुर ओपना आयो इन्जि, उसरते मह्नोम.
तीतुसना ओसो ओना तोळतोना संगे, ओसो ओर्वोग़ मावा ऐंगेटोग़ विस्वसिन लोहतलाह आतोम. ओग़ देवुळता सेवातगा गिर्दाते मनवाल इनजोर वेल्लाङे पोल्लोने, वेल्लाङे मल्काङ पर्ह्किस ऊळतोम. मियगा ओग़ पका आसा कीताह्कु, इंजेके मियगा वायलाह ओना ओसोय जिद मन्ह्ता.
मावोरिर! इद उंद पोल्लो पिसता, बेव पोल्लोङ बेस-नेह्ना, असलताङ मन्ह्ताङ, अवे पोल्लोने सीता कीसोर मन्ह्टु: इतेके बर्वस लायकताङ पोल्लोङ, मानेम आयना लेह्काडाङ पोल्लोङ, सेतेमताङ पोल्लोङ, पवित्र पोल्लोङ, गिर्दाताङ पोल्लोङ, बेस विचर वायनव पोल्लोङ, इविस्किने सीता कीसोर मन्ह्टु.
सबे रीतिनाङ लाग्वाङ पोल्लोनग्डाहि जेक मन्ह्टु.
येसुन नमवोर वने, ओग़ कर्तुळ मन्कल इन्जि ऊळनुर, इद्रमलेह्का मुक्याल ताकना गावले. अद्रम ताकवेके, ओना लजा दायग़ा, (अस्के ओनाङ बोरे केंजोर आयनुर). इद्रम आयना इन्जि, देयह्कना मुक्याल ऊळसोर मन्ह्ता.
अदिनेनाह्क लेया आंचाळ रांडे आतेक अचोन, कोटुलतोरिह्क वळ्ह्कलाह अग़ दोर्कवाह, इद्रम कीयि: मुजोह्क अनि, पिलाङ-पेकोर कंजि, लोन पोस मनि.
देवुळतुन पुनवोरा नडुम मनदह्पा, मीटु कसुरलेवपु असल मन्ह्टु. ओर मीकु “वेर लाग्वोरे!” इन्जि कसुर तोहतेकाय, मीवा असलता ताकमुळतुन ऊळनुर. ऊळिसि पया पेग़्के ओर इंका देवुळता मोकम ऊळनद दियाते, देवुळतुनु मान ईयनुर.