1 तिमोति 4:1 - माडिया गोंड पवित्र सास्त्रम1 इंजेके इव आक्रिताङ दियाने बह बह आयग़ा, तेना लोप्पा देवुळता जीवा पङ्ने वेहतह्ता, केंजा. उच्वुर लोकुर जोलताङ काग़्हवालोराङ केंजिसि, विस्वसताहि लेसनुर. नाळेह कीयनव देयह्क काग़्हतपु, वेर काग़्हवालोर अविस्कनाङ अडोङ-उतुर्किन वेहतनुर. Faic an caibideil |
अस्के इपिकुरि तुंगाता ओसो इस्तोयिकि तुंगाता गूरुर वने, ओना संगे वेल्लाङे पोल्लोङ वळ्ह्कतोर. ओसो उय्तुर “वेग़ पोमाडेङि बाताङ वेहतलाह आतोग़ रा?” इतोर. येसुना लोप्पा, ओसो ओग़ डोलिस जीवा अरतद बेसतल कबुरतुन वेहतह्पा केंजिसि, “वेग़ु, माट पुनवाङ पेन्कनाङ पोल्लोन पोकुर कीस्तोग़ बहे,” इनजोर उय्तुर इतोर.
मति देवुळता कबुर वेहवालोरोम इनजोर, नाळेह केवालोरु, मुने देवुळता मन्कलोरा नडुम मंदुर. अद्रम इंजेके वने, जोल पोल्लोङ काग़्हवालोर मियगा मनदनुर. विस्वसतुन बूळे कीयनव जोल पोल्लोन, कुस्क्ने पोकुर कीयनुर. आपुना जीवाता कर्सा ईस ओरिन असतोग़ माल्काना पोल्लो केंजवा ताकनुर. इद्रम कीसि, ओर कुद चट्पिटे गोसातगा अरयनुर.
अद जोरते इद्रम केयता: “बेबिलोन सहरता लाग्वद साट्याल कबळता रिमाते, सबे जातिनोर कलियतोर. बूमतोर राजालोर ताना संगे साट्याल कबळ कीतोर. ताना बेह्रा मादग्डाहि, बूमतगा दंदा केवालोर मन्कलोर साव्कर आतोर. अदिह्क बूळेम आता, बूळेम आता, बेरा बेबिलोन सहर बूळेम आता! इंजेके अद सहर देयह्क मनदनद जागा आता. सबे देयह्क अगा मन्ह्ताङ. सबे पोलवव पिटेङ अगा गूडाङ पंडटाङ,” इता.
आतस्के, पया पांड्रि कोडातगा उदतोग़ु अद रकसतुन पोयतोग़. जोल कबुर वेहतनद बूमतग्डा रकसतुन वने पोयतोग़. पोसि, रेंड आसि रकस्किनु, मळ्गनद किसबटटगा, जीवा अग़्केन वाटिसीतोग़. (बूमतग्डा रकस इतेके, मुनेता रकसता मुनेह, बामनाङ सीनाङ तोहन्दु; तोहचि मुनेता रकसता सीना रासतोरिनु, ताना बोमातुन मोळ्कतोरिनु, नाळेह कींदु.)
देवुळता जीवा विस्वसिरा मुडुन वेहतनद पोल्लोतुन पुनवालोर, बेस-नेह्ना केंजिसि विचर कीस ऊळिर. बोर बोर लाग्वाङ पोल्लोन आरे कीयनुर, ओरिह्क ओर्विह्क-ओर्विह्क देवुळदीपतगा मकिह कीस तासतद ‘मना’ इनदनद तिंडि ईकन. ओसो उंद पांड्रि बंडा वने ईकन. अद बंडातगा पूना पेदिर रासतद मनदग़ा. अद बंडा बोन्क दोर्कग़ा, ओग़े अद पेदिरतुन पुनदनोग़.