15 माटु सामि वेहतद पोल्लोते मीक इद्रम वेहतह्नोम इतेके, येसु मल्स वायनस्के, इद बूमते जीवात मनवालोर विस्वसिर, डोलतोर विस्वसिरिह्काय मुने देवुळदीपते अनोर.
“इंगो, दोहतह्तोग़े!” अह इन्जि, पत्रु येसुन वेहतलाह लोनलोप्पा ओळियतोग़. पत्रु इदिनलोप्पा ताल्ह्कनामुनेने, येसु ओन इतोग़, “सिमोनि, तेना लोप्पा नीवा विचर बाताल मन्ह्ता, रा? इद बूमता राजालोर सिद्वा-सारा बोरग्डाह एतह्तोर? तनाय लोतोरग्डाहि, बारा दुस्रोरग्डाहि?”
ओसो किर्स्तुन विस्वस कीस डोलतोर वने, पूरा देवुळताहि एग़तोर.
इद्रम पोग़यतेके, नाक बाताले पाय्दा दोर्को, दोर्कवेकाय नाक पोग़य पोयतह्ताये; सामि नाक लेकाते पुन्पिह कीतव पोल्लोनु, ओसो नाक तोहतव पोल्लोन वेहतकन:
येसुसामि डोलतस्के, देवुळि ओन ओसोवने जीवा अर्हता इनजोर, माट पुह्नल. माट येसुना संगे जोळेम आताह्कु, माक वने जीवा अर्हतग़ा, ओसो मीवा संगे माक वने तना मुनेह निल्पिह कीयग़ा इनजोर पुतोम.(पुन्जि माकु वळ्ह्कलाह दीरा दोर्किह्ता.)
मन्कनग्डाहि नना इद कबुरतुन केंजोन, मन्कनग्डाहि नना कग़योन वने. मति नाकु येसु किर्स्तुये अदिन पुन्पिह कीतोग़.
मीक पकाय ऊळ वसिस मता. बाराह्क इतेके, मावा येसुसामि वायनोग़ अस्के, ओना मुनेह मीट वने मावा संगे मनदकिर इनजोर, माक आसा तासनाह कीतिर. अस्के मीटे माक गिर्दा आनाह कीकिर. माट मावा कबळतुन बेस-नेह्ना मारिह कीतोम इनजोर, पोग़यनाह केवालोरिर मीटे!
मावोरिर, मीट डोलतोर विस्वसिरेनाह्क, आसालेवोरा लेह्का दुकम आयनद आयो इन्जि, माट मीकु तेळियिह कीस वेहतह्नोम.
मावा येसुसामि ओसो वायह्पा, माट जीवात मतेकाय, डोलिस मतेकाय, माट ओना संगे पिसना इनजोर, ओग़ मयेनाह्क डोलिस मतोग़.
मावोर विस्वसिरिर! इंजेके मावा येसुसामि किर्स्तु ओसोवने वायनदिना लोप्पा, अहे माट ओनगा जमा आयनदिना लोप्पा, उंद पोल्लो वेहतह्नन: