2 नना मियगा वानाह्जोम केपमाटु, मति मीट ओर्वोग़-ओर्वोग़ मन्कल, आपुना-आपुना कमयता इसबते, ऐतारम दिया उचुक कोताङ मुनेन अलग कीस तासिस मन्ह्टु.
इद आंचाळि बेचोन कीया पग़ता, अचोन कीता. नावा मेंदुलपोग़ोन बेस एग़्स्कतद अतर्नेयदुन वाटिसि, नावा मेंदुलतुन गुमयातगा मिसलाह, मुनेन तयर कीतप लेह्का कीता.
“बोग़ उडीला पोल्लोते सेतेम मन्ह्तोग़, ओग़ बेरा पोल्लोते वने सेतेमे मन्ह्तोग़. मति बोग़ उडीला पोल्लोते सेतेम इलेग़, ओग़ बेरा पोल्लोतगा वने सेतेम इलेग़.
पया वारमता मुनेता दिया (इतेके ऐतारम दियाते), सकर पिङपङ आयह्पा, येसुन गति कीयह्पा अन्ज मतव आस्कु, तमाय पर्ह्किस तयर कीस मतद अतर्नेय पोसि, येसुन तासतद गुमयातगा अताङ.
अदे ऐतारमता दिया मुलतस्के, यहुदिराङ पेदल्किन रेयिसि, ओर कग़यवालोर अरातगा तेल्प केहच तालम ईसि मकिस मनदह्पा, येसु अगा वासि लोप्पा नेङतोग़. नेङिसि, ओरगा नडुम निचि, ओरिन इतोग़, “मीक सुकम दोर्कि, रेयमाटु!”
पया वारममेटा पेग़्के, ओर कग़यवालोर ओसो लोनलोप्पा मनेके, तोमाल वने ओराय संगे मतोग़. अस्के तेल्पिङ केहच तालम ईसाय मति, येसु ओरा नडुम वास निच इतोग़, “मीक सुकम दोर्कि, रेयमाटु!”
पया ऐतारम दिया, किर्स्तुना मोकता सीता कीसि आरिङ तिनदलाह, विस्वसिरा संगे जमा आस मतोम. अस्के पोलु इमा दिया अग्डाहि दायना मताह्कु, ओरिह्क नडुमनग़्का एवनाह पोल्लोङ वेहचोरेन मतोग़.
अदिनेनाह्क इंजेके नावा विचरतुन, मीक वेहतलाह आतन: मीट कोताङ अर्हतना इनजोर, नीरेताहि विचर कीयलाह आतिर, कोताङ ईयलाह वने सुरु कीतिर. इंजेके अद कबळतुन मारिह कीम्ह्टु. इद मीक बेस आस्ता. कोताङ अर्हतना इनजोर, मीवा विचर मता, अद्रमे बेचोक अर्हता पग़यह्निर, अचोक अर्हाट.
अगा मनदह्पा, सामिना दिया ऐतारमते, देवुळता जीवाता दळ्म नयगा अरता. अस्के नावा पेग़्केडेके अकुम नेकतप लेह्का, जोरते वळ्ह्कनद केंजतन.