28 धेनी नाम्खे भाङछेन मी़ चारु फेप्ती सुवालाक, “थुक्जे थोप्था ख्यो़ला श्यीदे हुङास्योक! को़न्क्षोक ख्यी़मुला श्युक्दुक।”
हीना खोङबागी होदे मीला सुवालाक, “ङी आमा सुले धेनी ङी पी़नक्या सुले?”
हीना लाब देला जीक्ती नाम्खे भाङछेनगी छाम्डीगी दो़न्दाक घी हीन्ढु, ॱनेरी मो गो थोम्बालाक।
धेनी नाम्खे भाङछेनगी मोला सुवालाक, “मीरीयाम, माजीक घीझ्येरी ॱनाना को़न्क्षोकने ख्यो़ला थुक्जे थोप दुक।
केक क्षेला ॱनेवालाक, “केमी घीरीने ख्यो़ झ्यीलाप क्षे धेनी ख्यी़ फोवा नाङगी टुगोवा झ्यीलाप क्षे।
ङा ख्यी़मुला हो़क धेनी मी सी़याः ख्यो़ला घीया मीझ्यीगीलाक घीझ्येरी ॱनाना दे ग्याजाला ङी मी माङा हो़क।”
धा को़न्क्षोकगी शीजेचेनगी थुक्जेगी क्षीला, खोङबाला तो़पार स्योक घीझ्येरी ॱनाना थुक्जे दे, खोङबागी चेवे सेगी गोने होराङला फाङमेदु ॱनावालाक।