14 हीना पेटोगी ॱनेवालाक, “चोवो, दे ङा मीझ्यी घीझ्येरी ॱनाना चोक्पा याङना ॱमेचाङा घीन्दा ङी नामाः शा माङ्युङ।”
मीगी खा नाङदु जुगीनगी, मी देला ॱमेचाङा मेशोवालाक हीना मीगी खाने थो़न्गीनगी, मी देला ॱमेचाङा शोवालाक।”
धेनी पेटोगी खोङबाला शुरला ठीक्ती, आङजी तारी ॱनेवालाक, “चोवो, देरे चावाने माझ्युङास्योक! खेराङला देरे झ्युङगीमालाक।”
हीना च्याङाक्याई लेन ग्याप्ती ॱनेवालाक, ‘खेक्या धाङ हे ॱङीगाराला खेयेगी ॱनुम हेला मेक। होझ्येरी छोङपा चारु सोरी, राङगी क्षीला ॱनुम ङ्यो़।’
धा जेने हो़गीन मी च्यीक, खोङबागी डुङदु होरी पी़मु साला चुक्ती श्यी़वालाक, “चोवो ला, खेराङगी थुक ॱङेना, ङाला चो़गा जेदी चाङमा जे थुक्कीलाक।”
खोङबागी ङेने रीङगागी याहुदापा क्षो़लुकला मीढीक्कीन झ्येरी, लाक्पा झोरा ॱमाठी़वा शागीनगो खुङक्याई थोवालाक।
हीना खी़ आमागी ॱनेवालाक, “मालाक! खी़ मीङ योहान्ना ॱनागुलाक।”
धेनी केमीगी़ खोङबाला श्यी़वालाक, “ॱलोपो़न ला, क्षुदोङ दे तीङ रीङा दुक धेनी खेराङला क्षु छुयेला ॱनो़ च्यीया मीदुक। धा खेराङगी होदे सो़न्पो क्षु घाने खेरती हुङये?
धेनी केक च्यीकगी खोला सुवालाक, “पेटो, लोङ धेनी सेदी शो।”
पेटोगी खुङक्याला ॱनेवालाक, “याहुदापा मी च्यीक याहुदापा मेन्गीन मीरीकगी नाङदु देरे झ्येरी जुये धाङ ढीवा झ्यीये याहुदापा क्षो़ठीमला ॱमीढीयालाक ॱनेरी, खेक्याला क्षा हो़तालाक। हीना ङी सुलाः ॱमेचाङा याङना चोक्पा ॱनेरी साम्लो ताङये मेतालाक ॱनेरी, को़न्क्षोकगी ङाला तो़न जेसोङ।
धेनी ङी ढीवी, ‘चोवो, खेराङ सु हीनो?’ धेनी खोङबागी ङाला सुजुङ, ‘ख्यी़ दुक्पु ताङगीन नाजारेतगी येशु ङा हीन।’
“चोवो, राङ सु हीनो?” ॱनेरी साउलगी ढीवालाक। धेनी खोङबागी सुवालाक, “ङा नी ख्यी़ दुक्पु ताता येशु हीन।